مشکلتان با اربعین بر سر چیست؟
درحالی‌که میلیون‌ها نفر از دوستداران اهل‌بیت در ایران و سایر کشورها یا خود را به خیل اقیانوس اربعین رساندند یا به غبطه جاماندن از این سفر، در شهر و دیار خود قدم در این راه نهادند، اما بودند معدودی از افرادی که در رسانه‌ها و فضای مجازی خواستند خلاف این رود خروشان شنا و در آن تشکیک کنند. مقصود، افراد بی‌دین و ضدانقلاب خارج‌نشین که با هرگونه رفتار دینی خصومت می‌ورزند نیست، که آنان تکلیفشان روشن است، مقصود برخی از به‌اصطلاح اصلاح‌طلبان، روشنفکران و روزنامه‌نگاران داخلی است که از سر مقاصد سیاسی با مظاهر دینداری مردم عناد می‌ورزند.
فتنه ۸۸ تنها آن‌چیزی نبود که توی خیابان به‌وسیله تعدادی آدم دیده شد؛ این یک‌چیز ریشه‌داری بود، یک بیماری عمیقی درست کرده بودند، اهدافی داشتند، زمینه‌ها و مقدمات فراوانی برایش چیده شده بود، کارهای بزرگی شده بود و هدف‌های بسیار خطرناکی دنبال این کار بود که با این برخوردهای گوناگون سیاسی و امنیتی و اینها حل نمی‌شد؛ یک حرکت عظیم مردمی لازم داشت که این حرکت، حرکت ۹ دی بود؛ آمدند بساط فتنه و فتنه‌گران را در هم پیچیدند. لذا حادثه ۹ دی یک حادثه ماندنی در تاریخ ماست. من آن سال هم گفتم که این حادثه، حادثه کوچکی نیست. این حادثه، شبیه حوادث اول انقلاب است. این حادثه بایستی حفظ شود، بایستی گرامی داشته شود. » این جملات حکیمانه رهبر معظم انقلاب را می‌توان روایتی کوتاه اما پرمغز و ژرف‌اندیشانه از فتنه و حماسه 9 دی دانست.
جنجال‌سازی اخیر روزنامه زنجیره‌ای که در امتداد خط القای رسانه‌های بیگانه در مورد پروژه اسیدپاشی انجام گرفت، بار دیگر آسیب‌های موجود در فضای رسانه‌ای کشور را نمایان ساخت. پیشینه این روند را باید در دوره‌ای جست‌وجو کرد که بر پایه تئوری‌های غلط و تصمیمات شتاب‌زده، تصمیم به گسترش فعالیت مطبوعاتی بدون رعایت چارچوب‌های قانونی گرفته شد. در این دوره که مصادف با سالهای پس از دوم خرداد 1376، بر مبنای راهبرد سیاسی جریان حاکم وقت، تلاش بر این بود تا از گشایش بی‌ضابطه فضای رسانه‌ای، مقاصد سیاسی و جناحی خاصی دنبال شود و عملاً روزنامه‌های زنجیره‌ای آتش‌بیار معرکه‌هایی همچون «فشار از پایین، چانه‌زنی در بالا» و «فتح سنگر به سنگر» شدند.
سالهای نه چندان دور موسوم به دوم خرداد برای آنان که به اقتضای سنشان آن دوره را درک نموده و یا تاریخ آن را ورق زده‌اند، یادآور فضای سیاسی پر التهابی بود که با شعار «توسعه‌ی سیاسی» موجی از اقدامات بی سابقه در حوزه سیاست و رسانه در کشور را رقم زد که البته هم عبرت آموز و هم گاه غمبار بود. در ذیل همین پروژه موسوم به توسعه‌ی سیاسی بر گسترش بی حد و حصر اطلاع رسانی و برداشتن محدودیت‌ها چنان تأکید شد که برخی فراموش کردند که در لیبرال‌ترین کشورها نیز حوزه‌هایی چون منافع ملی و امنیت ملی جزء خطوط قرمز آزادی بیان و انتشار اطلاعات است.
طی چند روز مانده به برگزاری انتخابات مجلس نهم، جریان‌های سیاسی و نامزدهای فعال می‌کوشند با انواع و اقسام تبلیغات و فعالیت‌های رسانه‌ای و عمومی رأی مردم را به سمت خود جلب نمایند و در چنین شرایطی افزایش مشارکت عمومی مهمترین نتیجه‌ی اقدام تمامی رقبای عرصه‌ی انتخابات است. تنور گرم انتخابات علاوه بر آن که مفید اعتبار و منافع ملی است، فرصتی برای جریان‌ها و نامزدهاست تا بتوانند بخت خود را جهت کسب اقبال عمومی بیازمایند. در این میان رفتار رسانه‌های متعلق به جریان اصلاح‌طلبان بازگشت‌گرا در چند هفته‌ی منتهی به انتخابات در خور تأمل است. در این گزارش تحلیلی تلاش خواهد شد تا از ابعاد جهت‌گیری رسانه‌ای این جریان رمزگشایی گردد.
مقام معظم رهبری در بیست و دومین سالگرد ارتحال ملکوتی امام راحل (ره) به ارائه تحلیلی پرداخته و از نقشه بیست سال دشمن بر براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران پس از ارتحال امام(ره) رمزگشایی نمودند: «دشمنان ما تصور می‌کردند با رحلت امام، آغاز فروپاشى این نظام مقدس کلید زده خواهد شد. آن‌ها خیال می‌کردند امام که رفت، به تدریج این شعله خاموش خواهد شد، این چراغ خاموش خواهد شد. بعد، مراسم تشییع جنازه‌ى امام، آن احساسات مردم، آن حرکت عظیم مردم در حمایت از کارى که خبرگان کردند، اینها را مأیوس کرد. یک برنامه‌ریزى ده ساله کردند، ... ده سال بعد امیدوار بودند که نتیجه بدهد. سال 78 که آن حوادث پیش آمد، آن کسى که این حوادث را خنثى کرد، مردم بودند. روز بیست و سوم تیر سال 78 مردم آمدند در خیابان‌ها، توطئه‌ى دشمن را که سال‌ها برایش برنامه‌ریزى کرده بودند، در یک روز باطل کردند. آن روز گذشت. موج دوم، باز یک برنامه‌ریزى ده‌ساله بود تا سال 88 .»[1]