حاشیه هایی برای فراموشی متن!
حاشیه هایی برای فراموشی متن!
هدف قرار دادن سرمایه های اصلی اجتماعی و مصادیق برجسته قدرت نرم جمهوری اسلامی مورد توجه دشمنان در جنگ نرم است. برای ناکام گذاشتن و خنثی کردن توطئه های دشمنان با کمترین هزینه، آشنایی با راهبردها، سیاست ها، شیوه ها و روش های آنان یک ضرورت است. در جنگ نرم دشمنان علیه جمهوری اسلامی، اصل ولایت فقیه، ولی فقیه و به طور مشخص در مقطع کنونی رهبر معظم انقلاب اسلامی به عنوان یکی از کلیدی ترین، اساسی ترین و موثرترین قدرت های نرم جمهوری اسلامی مورد هجوم قرار گرفته است. دشمنان ما به خوبی دریافته اند که علل حفظ و نگهداری و استمرار بخشیدن به انقلاب اسلامی، همان علل پدیده آورنده و ایجادکننده انقلاب اسلامی است.
در شکل دهی به انقلاب اسلامی سه عامل اصلی اسلام، رهبری و مردم ایفای نقش کرد و در سه دهه گذشته نیز همین سه عامل اصلی، انقلاب اسلامی و مهم ترین دستاورد آن یعنی جمهوری اسلامی را در برابر تهاجمات سنگین و انواع دسایس و فتنه ها حفظ کرده است. در میان سه عامل مذکور نقش رهبری یک نقش ممتاز و تعیین کننده است. اسلام و مردم در سده های اخیر همواره وجود داشته اند، لکن با حضور شخصیتی چون حضرت امام خمینی (ره) در عرصه سیاست و شروع مبارزه علیه استعمار خارجی و استبداد داخلی، نهضت ایشان شکل گرفت و در نهایت انقلاب اسلامی را پدید آورد. در طی سه دهه اخیر نیز ولایت فقیه نقش تعیین کننده در پیشبرد آرمان های انقلاب و تحقق اهداف جمهوری اسلامی و خنثی کردن توطئه ها داشته است. تحلیل مدیریت بحران های پس از انقلاب، نشان می دهد رهبری در عبور دادن کشور از هریک از این بحران ها، نقش اصلی را داشته است.
فتنه 88 مصداقی دقیق از عرصه نبرد نرم دشمن با نظام اسلامی بود. در حوادث پس از انتخابات ابتدا سناریوی اتهام تقلب کلید خورد. سپس با ادعای تقلب و ضرورت آمدن به خیابان ها برای مطالبه حقوق عمومی، به صورت برنامه ریزی شده، تخریب ها و آتش زدن های اموال عمومی و خصوصی آغاز گردید. کسانیکه پشت این صحنه ها طراحی کرده بودند به خوبی می دانستند که نظام اسلامی با عوامل مخل نظم عمومی و امنیت و کسانی که به تخریب اموال دولتی و مردم دست می زنند، برخورد خواهد کرد. عده ای دستگیر و بازداشت می شوند و عده ای هم آسیب می بینند. پلیس برای متفرق کردن کسانی که دنبال ایجاد اخلال در نظم عمومی هستند از نیروهای ضد شورش استفاده می کند. بنابراین با شکل دهی به چنین صحنه هایی و تهیه گزارش، فیلم و عکس از آن و با شگردهای عملیات روانی تلاش کردند تا جمهوری اسلامی را یک رژیم سرکوب گر و ضد مردمی معرفی کنند.
این چنین بود که سناریوی دیگر یعنی اتهام جنایت کلید خورد! آنها اینگونه تبلیغ کردند که نیروهای پلیس با کسانی برخورد کردند که فقط به نتیجه انتخابات اعتراض داشتند. بدیهی است در چنین شرایطی، افراد غیر مطلع به راحتی تحت تأثیر تبلیغات و عملیات روانی دشمن قرارگرفته و تصور می کنند جمهوری اسلامی یک رژیم سرکوب گر و ضد مردمی است. در حوادث پس از انتخابات، جریان فتنه تلاش کرد تا خون هایی بر زمین ریخته شود و آن را به نظام اسلامی نسبت بدهد.
بازخوانی حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری نشان می دهد که در سناریوی اتهام جنایت به نظام اسلامی از دو کلیدواژه کهریزک و کوی دانشگاه بهره گیری فراوان شد. کلماتی که اولی به بازداشتگاهی در جنوب تهران اشاره داشت و دومی نام بزرگترین خوابگاه دانشگاه مادر کشور بود!
ماجرای کوی دانشگاه:
در آغازین روزهایی که اغتشاشگران در گوشه کنار شهر مشغول اتش افروزی بودند یکی از حوادثی رخ داد که تا مدت ها لقلقه زبان رسانه های فتنه وضدانقلاب و بهانه های برای تاریک نمایاندن چهره رو.شن انقلاب و نظام بود. کوی دانشگاه تهران که یکی از بزرگترین مجتمع های خوابگاهی شهر تهران است نامی است که بیشتر از آن که شنیدن آن انسان را به به یا داستراحتگاه دانشجویان بیاندازد ، یادآور حرکت های آنارشیستی و تخریب گرایانه است. حضور انبوه جوانانی که با انگیزه ها و اندیشه های مختلف در این خوابگاه دانشجویی در کنار هم زندگی می کنند بهترین ابزار را به دشمنان این آب و خاک داده است تا به بهانه های مختلف آنان را به خیابان بکشانند و به نوعی فشار از پایین و چانه زنی در بالا را پیاده کنند.
پیش از این نیز در تیرماه 1378 بروز درگیری در دانشگاه تهران و حضور عناصری خودسر و مشکوک (که تا هویت آنان هنوز در هاله ای از ابهام است) در این مکان موج خبری و رسانه ای ایجاد کرد که پس لرزه های آن بروز آشوب های پراکنده در چند روز پس از آن بود. .و اگر نبود حماسه میلیونی 23 تیر 1378 شاید فتنه کوی دانشگاه (که به 18 تیر معروف شد) تا مدت ها شعله ور می ماند.
در حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم نیز حضور عده ای دانشجونمای آشوبگر در خیابان های اطراف کوی دانشگاه در شامگاه 25 خرداد موجب حضور نیروهای انتظامی در این منطقه شد. علاوه بر این ها عده ای افراد مجهول الهویه و خودسر نیز حضور یافتند که به بهانه تعقیب اغتشاشگران به صورت غیر قانونی وارد کوی شده و اقدام به تخریب اموال عمومی و اثاثیه دانشجویان نمودند. در کنار این ها خبرها حاکی از حضور برخی از عوامل نیروهای انتظامی نیز در این حادثه بود.
پس از این حادثه بود که رسانه های ضدانقلاب و حامیان جریان فتنه به حداکثر بهره برداری از این حادثه پرداختند.
یکی از افرادی صریحا در برابر این اقدام ناپسند موضع گرفتند، شخص مقام معظم رهبری (مدظله العالی) بود. ایشان در خطبه ای نماز جمعه پس از انتخابات (29/3/1388) با ابراز انزجار از این حرکات فرمودند: «انسان دلش خون میشود از بعضى از این قضایا؛ بروند توى کوى دانشگاه، جوانها را، دانشجوها را - آن هم دانشجوهاى مؤمن و حزب‌اللهى را، نه آن شلوغ‌کن‌ها را - مورد تهاجم قرار بدهند، آنوقت شعار رهبرى هم بدهند! دل انسان خون میشود از این حوادث. زورآزمائى خیابانى بعد از انتخابات کار درستى نیست، بلکه به چالش کشیدن اصل انتخابات و اصل مردم‌سالارى است.»
بازداشتگاه کهریزک:
کهریزک پیش از انتخابات دهم تنها نام منطقه ای نزدیک شهر ری بود که از مناطق اقماری تهران به شمار می آمد اما با تلاش دستگاه عملیات روانی دشمن و برخی غفلت های داخلی به نماد جنایت(!) های نظام تبدیل شد. این بازداشتگاه محلی بود که تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری تنها در هنگامه اجرای طرح امنیت اجتماعی و برای نگهداری از اراذل و ابواش از آن استفاده می شد و گویا محیط آن نیز تنها مناسب نگداری این گونه افراد بود. اما فتنه 88 باعث شد تا این بازداشتگاه بازگشایی گردد.
ماجرا به آن جا برمی گشت در که سران فتنه در ادامه توهمات خویش و برای زورآزمایی با نظام برای سالگرد 18 تیر تدارک اغتشاش دیدند و با توجه به سیاست نظام در برخورد با آشوبگران، اغتشاشگران بازداشت شده به علت فقدان جای کافی در بازداشتگاه اوین و نیز برخی غفلت ها به کهریزک منتقل شدند.
همان روزها بود که خبرهایی از بدرفتاری با بازداشت شدگان و احتمال جان باختن برخی از آن ها در این بازداشتگاه در رسانه ها مطرح می شد.
از دیگر دستاویزهای دستگاه تبلیغاتی جریان فتنه برای اتهام به نظام اسلامی وقایع یکی از بازداشتگاههای ناجا به نام کهریزک بود. پس از انتشار اخباری مبنی بر اقدامات خلاف قانون در بازداشتگاه کهریزک این بازداشتگاه با پیگیری و دستور مستقیم رهبر معظم انقلاب تعطیل شد و معظم له بهسرعت خواستار بررسی فوری این قضیه شدند. خبر مسرتبخشی که نشان داد به محض اطلاع مقام معظم رهبری از اتفاقات ناگوار رخ داده و ایشان مستقیما وارد عمل شده و موضوع را فیصله میدهند. بعد از آن کمیته پیگیری مجلس تشکیل و با صدور بیانیهای خبر از محاکمه و برخورد با متخلفان که عبارتند از دوازده نفر از مأموران و یک قاضی داد.
فرماندهان نیروی انتظامی نیز با تأکید بر اینکه که هیچکس از زندانیان بر اثر شکنجه جان نداده است، خبر از برخورد با متخلفان را دادند. در بخشی از بیانیه نیروی انتظامی آمده است: «بازداشتگاه کهریزک برای نگهداری موقت و تأدیب اراذل و اوباش دستگیر شده در طرح ارتقای امنیت اجتماعی و با شرایط زیستی سختگیرانه ایجاد و توسط ناجا اداره میشد. تعدادی از دستگیرشدگان اغتشاشات هجده تیر به زندان اوین اعزام میشوند، ولی بهجهت محدودیت پذیرش، تعدادی از آنها بهصورت موقت به بازداشتگاه کهریزک منتقل میشوند که با توجه به شرایط یادشده اصولا اعزام بازداشتیها به این بازداشتگاه صحیح نبوده است، محدودیت پذیرش بازداشتگاه و اضافه شدن دستگیرشدگان هجده تیر باعث تراکم جمعیت دربند بازداشتیها شده و شرایط نامساعد زیستی و بهداشتی موجبات آزار و اذیت آنان را فراهم میآورد.» در پایان نیز ضمن اعلام خبر تنبیه انضباطی و اخراج برخی از مأموران خودسر اغتشاشگران را مسئول تحریکها و بیقانونیها دانست.
همچنین با موافقت مقام معظم رهبری، مجلس شورای اسلامی، مسئول رسیدگی به این موضوع شد. مجلس هشتم نیز با تشکیل کمیته ای به پیگیری موضوع پرداخته و اقدام به تهییه گزارشی کرد که به گزارش بازداشتگاه کهریزک معروف شد.
اسماعیل احمدیمقدم؛ فرمانده ناجا نیز مدتی بعد در جلسه معارفه و معرفی فرمانده جدید پلیسراه کشور، در ضمن اعلام خبر عزل و دستگیری مدیر بازداشتگاه کهریزک و مأموران حفاظتی و نظارتی، اشاره به دستگیری سه مأموری که خودسرانه به تنبیه بدنی شدید تعدادی از بازداشتشدگان اقدام کرده بودند، کرد و گفت افرادی که بهدست آنها مورد ضرب و شتم قرار گرفتهاند، میتوانند شکایت کنند.
رییسجمهور که در اولین نماز جمعه در ماه مبارک رمضان بهعنوان سخنران قبل از خطیب جمعه به سخن پرداخت با اشاره به قضیه کهریزک، خواستار برخورد با مسئولان اصلی این ماجرا شد. وی همچنین تأکید کرد این حوادث سناریوهای از پیش طراحی شده و در ارتباط با بیگانگان بوده است؛ مطلبی که درنشست خبری خود پس از رأی اعتماد مجلس به دولت دهم نیز ابراز داشت.
از سوی دیگر، نفر پنجم انتخابات (پس از آرای باطله) که نقش شعبان بی مخ جریان فتنه را ایفا می کرد، نامهای خطاب به هاشمی نوشت. در این نامه از خبرها و شنیدههای کروبی درباره تجاوز جنسی و آزار آنها و شکنجههای شدید به زندانیان آمده بود. وی اعلام کرد که من این نامه را دادم و ده روز صبر کردم تا جوابی بگیرم، اما پس از عدم دریافت جواب این نامه را منتشر کردم که بعدا معلوم شد که جواب نامه زودتر از ده روز برای او فرستاده شده بود. در این میان، علی لاریجانی رییس مجلس نیز در حالیکه نسبت به اغتشاشات هیچ موضعی نگرفته بود پیشقدم شده و در صحن علنی مجلس دستور پیگیری نامه را صادر کرد، اما پس از دو روز اعلام کرد که این ادعاها کذب است و واقعیت ندارد و در حالیکه اصولگرایان با جدیت پیگیر مسئله بازداشتگاه کهریزک و حتی زندان اوین بودند. اصلاحطلبان با تهمتزدن به نظام و رییسجمهور، احمدینژاد را مسبب و مقصر اصلی این ماجرا عنوان میکردند. جالب اینکه نامه کروبی زمانی منتشر شد که بسیاری بر این عقیده بودند که وی بهزودی دستگیر خواهد شد و این نامه در راستای سیاست فرار به جلو نگاشته شده بود. شاید هم او اصرار به زندانی شدن دارد تا به چهره قهرمانان در میان اصلاحطلبان بدل شود، برخی نیز بر این عقیدهاند شیخ که بهخوبی میداند که درمیان اصلاحطلبان و حامیانشان جایگاهی ندارد و با این نامه بهدنبال اعاده وجهه خود میان آنها بوده است.
کروبی که اینبار از حمایت میرحسین موسوی و یوسف صانعی برخوردار بود، اعلام کرد که برای حرفهای خود مستنداتی دارد که آنها را ارایه خواهد کرد، اما پسرش در مصاحبه با صدا و سیما گفت: «اطلاعات و مستندات پدرم براساس تماسهایی است که خوانندگان به روزنامه توقیف شده اعتماد ملی میزنند!»
پس از بررسیهای مفصل هیئت سهنفره، جمعبندی این هیئت اینگونه اعلام شد که نه تنها هیچگونه مدرکی دال بر تجاوز جنسی به افراد مورد ادعای کروبی وجود نداشته و ادعاهای مطرح شده بدون مستند و عاری از حقیقت است، بلکه ادعاها و مدارک ارایه شده کاملا ساختگی و برای انحراف افکار عمومی تنظیم شده است.
در کنار این ها با تأکید و تصریح رهبر معظم انقلاب، قوه قضاییه و سازمان قضایی نیروهای مسلح کار شناسایی و برخورد با عوامل مسبب حوادث کوی دانشگاه و بازداشتگاه کهریزک را در دستور کار قرار داد که هم اکنون نیز در حال پیگیری است.
مقام معظم رهبری شهریورماه همان سال در دیدار با دانشجویان ضمن ابراز انزجار از اقدامات خودسرانه ای همچون کوی دانشگاه و کهریزک بر پیگیری این حوادث توسط نظام تأکید نمودند.
معظم له فرمودند: «شما اشاره کردید به مسائل کوى دانشگاه یا از این قبیل مسائل - حالا کوى دانشگاه را چند نفر از دانشجویان عزیز تکرار کردند؛ شبیه کوى دانشگاه، مسائل دیگرى هم در این مدت اتفاق افتاده - یا مثلاً قضیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى کهریزک را گفتند. این قضایا واقعاً یکى از آن مشکلات و معضلات کار دستگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاى اجرائى است. اولاً این را به طور قاطع بدانید که با اینها برخورد خواهد شد. حالا نمیخواهیم جنجال بکنیم که دستور بدهیم، این دستور توى رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها پخش بشود، باز یک پیوست زده بشود، باز یک پیرو زده بشود؛ من دوست ندارم کار تبلیغاتى انجام بگیرد؛ اما از اولین روزها دستور داده شده و کسانى دنبال هستند؛ منتها کارها باید درست با دقت و با مراقبت پیش برود. در کوى دانشگاه، در آن شب معین، قطعاً تخلفات بزرگى انجام گرفته، کارهاى بدى انجام گرفته. ما گفته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایم پرونده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى ویژه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اى براى این کار تهیه شود و به طور دقیق دنبال بگردند و مجرمان را پیدا کنند و وقتى پیدا کردند، به وابستگى‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاى سازمانى آنها هم هیچ نگاه نکنند و باید مجازات شوند؛ این را من به طور قاطع گفتم.»
البته ایشان فعالیت دستگاه های امنیتی انتظامی کشور را به طور کلی در جهت صحیح و قابل تقدیر دانستند: «من از فعالیتهاى پلیس امنیتى‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مان، پلیس انتظامى‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مان، دستگاه بسیجمان تشکر میکنم؛ اینها خیلى کارهاى بزرگى کردند، کارهاى خوبى کردند؛ لیکن این یک بحث جداست. اگر کسى در وابستگى به هر کدام از این سازمانها یک تخلفى انجام داده، یک جرمى انجام داده، او هم باید جداگانه بررسى شود. نه خدمت اینها را به حساب جرم آنها ندیده میگیریم، نه جرم آنها را به حساب خدمت اینها ندیده میگیریم؛ حتماً باید دنبال بشود و دنبال خواهد شد. همین طور قضیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى کهریزک، که حالا آن اعلام شد، پخش شد. قضیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى کوى دانشگاه هم دنبال میشود؛ حتّى افرادى که کسانشان در این قضایا یا به قتل رسیدند - تعداد معدودى هستند - یا آسیب دیدند، آسیب مالى دیدند. بنا شده براى هر کدام اینها پرونده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى جداگانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اى تشکیل بدهند. دستور داده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایم، گفته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایم و این قضایا را دنبال خواهیم کرد؛ منتها توجه کنید که این مسائل هیچکدام نباید با مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى اصلى بعد از انتخابات خلط شود. حادثه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى اصلى نباید تحت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌الشعاع این حوادث قرار بگیرد.»
اما همان گونه که اشاره شد این ها سناریوهایی حاشیه ای برای تحت الشعاع قرار دادن ستم بزرگی بود که تحت لوای فتنه 88 بر نظام اسلامی رفت. تلاشهایی برای گمراه نمودن مردم از مسببان و مقصران اصلی این گونه حوادث که همان فتنه گران و آتش افروزان هستند.
و بر همین اساس بایستی به بیانات رهبر معظم انقلاب اشاره نماییم که ایشان به پشت صحنه سناریوی جریان فتنه در اتهام زنی به نظام اسلامی اشاره کردند: « توجه کنید که این مسائل هیچکدام نباید با مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى اصلى بعد از انتخابات خلط شود. حادثه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى اصلى نباید تحت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌الشعاع این حوادث قرار بگیرد. یک عدهاى آنچه را که بعد از انتخابات اتفاق افتاد، آن ظلمى که به مردم شد، آن ظلمى که به نظام اسلامى شد، آن هتکى که از آبروى نظام در مقابل ملتها به وسیلهى بعضى انجام گرفت، اینها همه را ندیده میگیرند، فرضاً مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى فلان حادثه را، زندان کهریزک را، یا قضیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى کوى را قضیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى اصلى دوران بعد از انتخابات تا امروز قلمداد میکنند؛ این خودش یک ظلم دیگر است. مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى اصلى، مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى دیگرى است. مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى اصلى این است که مردم در یک حرکت عظیمى، در یک انتخابات پرشورِ خوبِ کمنظیرى حضور پیدا کردند و این رأى بالا را توى صندوقها ریختند. هشتاد و پنج درصد شوخى است؟ این انتخابات، نظام را که در این یکى دو سال اخیر همین طور پىدرپى پیشرفتهاى اقتصادى و علمى و سیاسى و امنیتى و بینالمللى براى خودش کسب کرده بود، در یک مرحلهى عالى از امتیاز و آبرو قرار میدهد، بعد ناگهان مشاهده میکنیم یک حرکتى صورت میگیرد براى نابود کردن این حادثه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى افتخارآمیز! مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى اصلى این است.»
توضیح:
این مطلب را برای نشریه "دستخط" نوشتم که در شماره اول آن به چاپ رسید.
لینک مرتبط:
