رایگاه

آقای دکتر! کمی تأمل...

خطاب من در این نوشتار کسی است که سال گذشته توانست اعتماد این ملت را بار دیگر کسب کند.

آقای دکتر سلام!

همین اول این نوشته باید عرض کنم که من از طرفداران شما در انتخابات ریاست جمهوری دهم بوده و هستم و اکنون نیز از رأی خود پشیمان نیستم. من نیز مانند انبوهی از کسانی که به شما رأی دادیم نشانه هایی از عدالتخواهی و آرمانگرایی را در مردی دیدیم که گرچه با امام راحل (ره) نسبت نسبی یا سببی نداشت اما گام در جاپای آن پیر سفر کرده می نهاد.

او که گرچه سابقه معاشرت و همراهی با شهید رجایی را نداشت اما رجایی وار زیست می کند.

او که افتخار خود را در رهروی راه نورانی ولایت و ادامه راه شهدا می داند و...

آقای دکتر من شما را سرباز ولایت می دانم و می دانم که شما نیز به چنین عنوانی افتخار می کنید...

اما آنچه در مصاحبه شما با شبکه اول سیما در شامگاه 23/3/1389 دیدم را نمی توانم بپذیرم...

به نظرم رسید برخی دیدگاههای فرهنگی جناب عالی که در این مصاحبه بیان کردید هرچند زیباست اما در جزئیات آن با اندکی لغزش همراه است. از سویی چند جا در صحبت هایتان احساس کردم که در اثبات ادعای خود به مغلطه روی آوردید که به نظرم صحیح نبود.

اما بحث من اینجا در مورد جزئیات نگاه شما نیست؛ چرا که بنا نیست که همه انسان ها یک گونه فکر و اندیشه کنند، اما آنچه دغدغه من است، اندیشه هایی است که بر مبنای آن سیاست رسمی نظام تهیه و اعمال می گردد.

در اینجا مجال نیست که این باب را بگشایم که اصولا یکی از معضلات ما اصلا همین است که سیاستگزار مشخص فرهنگی و سیاست مدون فرهنگی نداریم. (مثلا شورای عریض و طویلی داریم به نام "شورای عالی انقلاب فرهنگی" که متاسفانه خود نیاز به انقلاب دارد!!!)

یادم هست که روزی که دولت دهم در حال أخذ رای اعتماد از مجلس بود یکی از نمایندگان به اصطلاح اصولگرا که بیشتر طرف سران فتنه را می گیرد(!) جمله ای گفت که هرچند به نظر می رسد گوینده آن از سربغض و تخریب این جمله را گفت اما گویی دور از حقیقت نیست! او گفت سیاست فرهنگی دولت لیبرال است!

البته من کاملا با این جمله موافق نیستم، اما گویی در برخی جهت گیری های اخیر دولت دهم رگه هایی از چنین گرایشاتی مشاهده می گردد. علاوه بر این ها دسته گل های روز به روز جناب اسفندیار خان(!) هم در دیدار های معنوی با چهرهایی کاملا فرهنگی همچون ه.ت و م.ر.گ. و... که در نوع خود بی نظیر است.

اما آقای دکتر نگرانی دیگری هم دارم و آن این است که خدای ناکرده عده ای تصور کنند که با این نوع ادبیات ابراز انزجار از دستگاههای قانونی می توانند برای خود مقبولیتی کسب کنند. قطعا مخاطب این بخش من شما نیستید. بلکه آن هایی اند که از هم اکنون سودای کرسی یازدهم ساختمان انتهایی خیابان پاستور را دارند. آنهایی شاید الان با این کرسی یک اتاق بیشتر فاصله ندارند...

اما امیدوارم  که تنبهی حاصل گردد و کمی به فرهنگ و هنر متعالی و نه آن چه برخی آن را فرهنگ می پندارند، توجه شود.

توضیح ضروری: (بعد از تحریر)

۱- آنچه که من در سطور بالا نوشتم، چیزی نبود جز قسمتی از آنچه (بعد از مصاحبه دکتر) به ذهنم خطور کرد! وگرنه من کلی راجع به مسئله عفاف و حجاب حرف دارم که به موقع اش خواهم زد... بنا براین لطفا به اجمالی بودن این متن ایراد نگیرید.

۲- برخلاف تصور دوستان به هیچ عنوان من مخالف کار فرهنگی نیستم؛ خودم بحمدالله در بستر کار فرهنگی رشد کردم و اتفاقا خیلی طرح و ایده تو این زمینه دارم. بلکه انتقاد من نسبت به دو مسئله است.

نخست؛ صحبت های همراه با مغلطه آقای دکتر؛ که با همه ارداتی که به ایشان دارم باید عرض کنم که چند تا مغلطه جدی تو صحبتاشون بود که باعث شد استدلالشون غیر منطقی به نظر بیاد.

از جمله اینکه حالا چون ما زنان بزرگی در طول تاریخ داشتیم پس مشکل از مردهاست یا این که چون بی حجابی در بخشهایی از جامعه ما معروف نیست!!! (البته بنابرادعای ایشان) پس امر به معروف و نهی از منکر ساقط میشه!!

دوم اینکه ایشون گفتند با اقدامات ناجا موافق نیستند. در این خصوص باید عرض کنم که مهم نیست که احمدی نژاد یا بنده یا هرکسی و در هر لباسی با اقدام دستگاهها موافق باشه یا نباشه بلکه مهم اینه که مرّ قانون لازم الاجرا ست.

جهت اطلاع خوانندگان محترم، قانون مجازات اسلامی در تبصره ماده 638 در بیان جرائم ضد عفت و اخلاق عمومی بی حجابی را جرم سزاوار مجازات شمرده است ، به موجب تبصره ماده 638 قانون مجازات ، زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به حبس از 10 روز تا دو ماه یا از پنج هزار تا پانصد هزار ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد . 

درماده 3 قانون رسیدگی به تخلفات استفاده کنندگان البسه خلاف شرع مصوب 28/12/1365 مجلس شورای اسلامی در بیانی مشابه آمده است ، کسانی که در انظارعمومی ، وضع پوشیدن لباس و آرایش آنان خلاف شرع و یا موجب ترویج فحشاء و هتک عفت عمومی باشد توقیف و خارج از نوبت در دادگاه صالحه محاکمه و حسب مورد به یکی از مجازاتها محکوم می گردند . 

مجازات این اشخاص حبس از سه ماه تا یک سال و جزای نقدی از یک ملیون و پانصد هزار ریال تا شش ملیون ریال و یا 74 ضربه شلاق با یکی از دو مجازات مذکور می باشد . 

همچنین براساس قانون تعزیرات اسلامی ، بی حجابی در کنار برخی رفتارهای منحرف ، مستلزم برخورد قضایی است . این رفتارها عبارتند از ؛رعایت نکردن حجاب در معابر عمومی (ماده 638ق.م.ج)،تشویق یا انجام فساد و فحشاء(ماده 639ق.م.ج)،استفاده از وسایلی که عفت عمومی را جریحه دار می کند .(ماده 640 ق.م.ج)و هرگونه عملی که امنیت اخلاقی جامعه را تحت الشعاع قرار دهد .

بنا براین خدمت عزیزان عرض می کنم که امام فرمود غلط می کنی قانون را قبول نداری ...

علاوه بر این ها رهبر معظم انقلاب اسلامی دوم اردیبهشت سال جاری در دیدار وزیر کشور و جانشین فرمانده کل قوا در نیروی انتظامی، فرمانده نیروی انتظامی و جمعی از فرماندهان و کارکنان این نیرو، نیروی انتظامی را به برخورد کاملاً جدی با مفاسد اجتماعی توصیه و تأکید کردند: باید در مقابل کج روی و عمل مفسدانه فردی، اجتماعی، و سیاسی بطور قاطع برخورد شود. در برخورد با برخی افراد که تعمداً یا از روی بی توجهی چهره جامعه را از لحاظ دینی، نجابت و عفاف خارج می کنند نیز باید برخوردی قوی و صحیح انجام شود.

اما معتقدم که کار فرهنگی مقدم بر کار انتظامی است منتها سوال من از جناب احمدی نژاد اینه که چرا تا حالا تو اجرای قانون عفاف و حجاب شورای انقلاب فرهنگی (که ۸۰ درصد مصوباتش راجع به کارهای فرهنگیه) داره تعلل می کنه؟؟

۳- از اونجایی که برخی از محبین جناب محب الاولیاء (همون اسفندیار خودمون) خیلی به بنده محبت (!) داشتند چند تا لینک جالب براشون گذاشتم که بد نیست یه نگاهی بهشون بیندازند...

http://farsi.khamenei.ir/message-content?id=7495

http://www.jahannews.com/vdce7w8v.jh8fvi9bbj.html

http://tabnak.ir/fa/pages/?cid=104457

http://alef.ir/content/view/3559

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8510110102