به نام زن و علیه زن
در حوادث پاییز ۱۴۰۱، چنین وانمود میشد که آشوبگران به دنبال احقاق حقوق زنان هستند و این رویکرد در شعارها و نمادها نیز وجه پررنگی یافت. هرچند ادعای مطالبه حقوق زنان برای کسانی که فحاشیهای رکیک جنسی به بخشی از رفتار روزمرهشان تبدیلشده، گزافهای مضحک بیش نیست، اما نمیتوان انکار کرد انتخاب «زن» به عنوان سوژه اصلی آشوب از سوی هدایتگران اصلی آن کاملاً معنادار و هوشمندانه بود.