فرصت 40 سالگی انقلاب
فرصت 40 سالگی انقلاب
کمتر از سه ماه تا چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب کبیر اسلامی باقی نمانده، بدین ترتیب انقلاب ۴۰ ساله میشود. عدد ۴۰ در فرهنگهای گوناگون حامل معانی و مفاهیم پرارزشی است و در سنتهای الهی و اسلامی نیز در قالبهای به خصوصی تبلور یافته است. بعثت پیامبر اعظم (ص) در ۴۰ سالگی، توقف ۴۰ روزه حضرت موسی در میقات، اربعین شهادت حضرت اباعبدالله (ع)، سرگردانی ۴۰ ساله بنیاسرائیل و ... نشانههای متعددی هستند که نشان میدهد عدد ۴۰ در کالبد زمان، معنای ویژهای دارد. طبعاً کشف راز و بطن حقیقی این معنا در توان و بضاعت نگارنده نیست و اصولاً موضوع این نوشتار نیست.
آنچه اینجا محل تأمل است اینکه رسیدن انقلاباسلامی به ۴۰ سالگی خود واجد معنای قابلملاحظهای است. انقلابی که با دستهای خالی امت و امام و با توکل به خدا و اراده ایمانی رقم خورد و اگر نبود این ایمان و اخلاص در مسیر، بیشک انبوه عوامل مادی و دشمنان تا به دندان مسلح بارها آنرا از پای درآورده بودند. گذر از این مسیر پرحادثه و سخت ۴۰ساله کار آسانی نبود و به شکرانه امتداد این مسیر نورانی باید در پیشگاه ذات باریتعالی سر به سجدهگاه سایید. اگر نیمنگاهی به فرازوفرودهای این ۴۰ سال بیفکنیم، روشن است که رسیدن و دیدن ۴۰ سالگی انقلاب خود یکی از الطاف خفیه و جلیه الهی است و باید بهحق آنرا «عید چله انقلاب» دانست.
بیتردید کسی ادعا نمیکند انقلاباسلامی در طی این ۴۰ سال به همه اهداف و آرمانهای خود بهصورت تمام و کمال دستیافته، اما گام نهادن در این مسیر الهی و پایمردی در طی طریق و در عین دستیابی به برخی رهاوردهای بینظیر یا کمنظیر، جای بسی خوشوقتی را فراهم میآورد. در میان عوامل دنیوی تداوم انقلاب، نقش مردم بیبدیل است و باید حضور ملت ایران را عامل مبقیه انقلاب دانست. پس پیروز اصلی این مبارزه ۴۰ ساله، مردم هستند و اگر کسی شایسته تقدیر و تحسین باشد، در درجه نخست همین مردم است. اکنون وظیفه مسئولان و همهکسانی که به انحای مختلف بر سر سفره انقلاب نشسته و یا به این واسطه جایگاهی اجتماعی یافتهاند، آن است که در این عید چله انقلاب، «عیدی» مردم را پرداخت کنند. آنان که مردم ایران را شناخته باشند، میدانند که این ملت، چندان متوقع نیستند و تنها توقعشان از مسئولان استمرار حرکت در مسیر انقلاباسلامی و عمل به وظایف محوله بر دوششان است. اکنون بزرگترین عیدی مسئولان در چهلمین سالگرد انقلاب، «کار و تلاش بیوقفه و جهادی برای حل مشکلات واقعی مردم» است. ورود انقلاب به دهه پنجم عمرش، فرصت مغتنمی است که مسئولان و متصدیان امر، حرفدرمانی، جنجالسازیهای سیاسی بیهوده، دوقطبیسازیهای کاذب، سردست گرفتن مطالبات اقلیتهای قدرتمند سیاسی و اقتصادی و تنبلی و بیعملی را رها کرده و به جهاد شبانهروزی برای حل مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم بپردازند. سرفصلهای مطالبات و گلهمندیهای مردم در این حوزه مشخص است و نیازی به تکرار آنها نیز نیست. اگر همت و مدیریت جهادی به میدان عمل آید میتوانیم در چهلمین سالگرد انقلاباسلامی، عبور از بحران سوء مدیریت و بیتدبیری را جشن بگیریم. در غیراینصورت کفران نعمت کردهایم و میدانیم که «لَئِنْ کفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِی لَشَدِیدٌ».