درس‌هایی که باید از مذاکرات وین گرفت
درس‌هایی که باید از مذاکرات وین گرفت
پایان بدون نتیجه مذاکرات اخیر میان ایران و 1+5 در وین، هر‌چند بر ابهامات موجود بر‌آینده مذاکرات و این پرونده خبر‌ساز افزود، اما در عین حال مؤید پیش‌بینی‌هایی بود که صاحب‌نظران واقع‌بین نسبت به رویکرد طرف غربی و پیامد‌های آن در مذاکرات داشتند.
واقعیت آن است که مذاکرات هسته‌ای ایران، فارغ از اثر‌گذاری آن بر روابط خارجی و مناسبات بین‌المللی از جهاتی درس‌آموز برای ملت ایران بوده است. تجربه دو سال تعلیق و زیاده‌خواهی غرب در سال‌های 1382 تا 1384، زمینه‌ای شد برای ایستادگی ملت و مسئولان ایرانی و اکنون دستاور‌د ایستادگی در طول سال‌های اخیر، هم پیشرفت علمی ایران اسلامی است و از سویی ابزار چانه‌زنی در مذاکرات را برای مذاکره کنندگان ما فراهم آورد. تجربه دور اخیر مذاکرات در طول کم‌تر از یک سال گذشته نیز هر‌چند هنوز چندان به در‌ازا نینجامیده است، اما حاوی تأکیدات چند باره بر انگاره‌هایی است که بر مبنای گفتمان انقلاب اسلامی به آنها معتقد بوده‌ایم. مسئله بی‌اعتمادی به دولت ایالات متحده امریکا به عنوان کانون نظام سلطه چیزی است که بر مبنای گفتمان انقلاب اسلامی و اصول اندیشه دینی می‌توان آن را فهم کرد. ماهیت و خوی استکباری نظام سلطه هیچ گاه اجازه نمی‌دهد که فرصتی به جبهه حق برای استمرار حرکت خود دهد، از این رو مستکبران حتی اگر برای کوتاه مدت و بر اساس یک سناریوی فریب از در مصالحه با نظام اسلامی در‌آیند، به مرور زمان خوی حقیقی خود را بر ملا می‌سازند و از در خصومت با ملت ایران بر‌می‌آیند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در ابتدای روی کار‌آمدن دولت یازدهم، آنگاه که از «تاکتیک نرمش قهر‌مانانه» سخن گفتند، به روشنی بر عدم اعتماد و خوش‌بینی به امریکا تصریح نمودند و این مسئله نیز بر‌گرفته از بصیرت عمیق ایشان از سنت‌های الهی و حقایق رفتار استکبار بود. با گذشت مذاکرات و خصوصاً پس از امضای توافقنامه موقت «ژنو»، سر‌دمداران کاخ سفید با موضع‌گیری‌های تند و خصومت‌آمیز خود، امید‌های برخی برای بزک‌کردن چهره امریکا در داخل را نا‌امید ساخته و این چنین، این مذاکرات بصیرت استکبار ستیزانه ملت ایران را تقویت کرد.
در دور اخیر مذاکرات ایستادگی تیم مذاکره‌کننده کشور‌مان بر سر اصول اساسی خود از یک سو و چیر‌گی یک بار دیگر خوی استکباری نظام سلطه بر طرف غربی از سوی دیگر موجب شد تا طرف غربی با طی موضوعات غیر‌هسته‌ای و مطالبات زیاده‌خواهانه، سیر مذاکرات را با ناکامی مواجه کند. فارغ از آنکه چه آینده‌ای در پیش‌روی مسیر پرونده هسته‌ای ایران باشد، آنچه در دور اخیر در وین اتفاق افتاد از چند منظر می‌تواند برای ما درس‌آموز باشد. نخست آنکه ایستادگی بر سر اصول و مبانی جایگاه تیم مذاکره کننده هسته‌ای را تقویت می‌نماید و این به نفع موضع دیپلمات‌های کشور‌مان خواهد بود. ثانیاً مذاکرات وین و زیاده‌خواهی‌های طرف غربی بار دیگر درس تاریخی بی‌اعتمادی ملت ایران به امریکا و کاخ سفید را اثبات نمود.
به نظر می‌رسد تأمل در این تجربه ارزشمند برای مذاکره‌کنندگان و متولیان اجرایی کشور‌مان، می‌تواند سر‌مایه خوبی برای تصمیمات آتی باشد. بی‌اعتمادی به نظام سلطه الگوی ایستادن بر‌پای خود و پیشرفت درون‌زا را بار دیگر به ما یاد‌آوری می‌کند که موضع مذاکره کنندگان ما در ادوار آتی مذاکرات بیش از پیش باید در چار‌چوب اصول و ارزش‌های متعالی انقلاب اسلامی باشد.
همین مطلب:
باید یه گندی در بیاد تا این ها بفهمن چه خبره !
ای خدا