تأملی بر رویکرد تلویزیون دولتی انگلیس در قبال جامعه‌ی ایرانی(قسمت اول)؛
بی.بی.سی؛ دایه‌ای مهربان‌تر از مادر!
گستره‌ی فراگیر و درهم‌آمیزی و کم‌رنگ‌سازی مرزهای کلاسیک سیاسی از ویژگی‌های بارز جهان عصر ارتباطات (یا بهتر است بگوییم عصر ارتش‌های رسانه‌ای) است. جامعه‌ی ایرانی نیز در طی دو دهه‌ی اخیر با گسترش امکانات فن‌آورانه و دسترسی‌های رسانه‌ای عملاً از این فضای بین المللی متأثر شده؛ از این‌رو، لازم می‌نماید شاخصه‌های تأثیر و تأثر فضای رسانه‌ای جهانی بر جامعه‌ی ایرانی بیش از پیش مورد بررسی قرار گیرد.
در این میان به نظر می‌رسد سرویس رسانه‌ای دولت بریتانیا که بی.بی.سی (BBC) خوانده می‌شود، افزون بر آن که در طول یک سده‌ی اخیر در سطح بین المللی اثر ویژه‌ای داشته است، جامعه‌ی ایرانی را یکی از مخاطبین جدّی خود در نظر گرفته، سرمایه‌گذاری قابل توجهی در خصوص فرآیند اطلاع رسانی به فارسی زبانان به خصوص ساکنان سرزمین ایران نموده است. با توجه به مقدمه، این پرسش مهم و راهبردی مطرح می‌گردد که علت این توجه ویژه و قابل تأمل به ایرانیان چیست؟ و گردانندگان و سیاست‌گذاران این مجموعه‌ی رسانه‌ای چه اهدافی را در این خصوص دنبال می‌نمایند. پرسشی که این نوشتار به دنبال پیگیری پاسخ آن خواهد بود.
بروز و چشمگیر شدن نابه‌هنجاری‌های اجتماعی به یکی از جدی‌ترین دغدغه‌های صاحب نظران و عموم مردم شده است. در این میان طیف وسیعی از عوامل ضدامنیت اجتماعی از جمله جرائم خشن، نابه‌هنجاری‌های اخلاقی و... موجبات نگرانی دوچندان شده است. با این که ممکن است تصور شود بخشی از این نابه‌هنجاری‌ها مرتبط با تغییرات فصلی و گرم شدن هواست (که بررسی‌های جهانی نشان از افزایش جرم در فصل گرم سال است) اما واقعیت ان است بروز حوادث و صحنه‌هایی که زیبنده چهره جامعه اسلامی نیست، با شاخصه‌های عمیق‌تری از جمله «حیا» مرتبط است.
شبکه های تلویزیونی ماهواره ای یکی از موثرترین ابزارهای تبلیغاتی دستگاه عملیات روانی نظام سلطه است که در سالهای اخیر در قالبهای مختلف و به انحای گوناگون در جنگ نرم علیه نظام اسلامی به کار گرفته شده است. در این میان شبکه های تلویزیونی فارسی زبان در انتقال پیام های دشمن نقش ویژه ای داشته اند.