اصول عمل آفندی در جنگ نرم
دغدغههای فرهنگی انقلاب اسلامی، خصوصاً در حوزه مواجهه با رخنهها و تهدیدات فرهنگ مهاجم، چیزی نیست که از جنس مسائل دیروز و امروز باشد و تقریباً عمر 25ساله میتوان برای آن تصور نمود. از آن زمان که جنس تهدید دشمن از فاز سخت و نیمهسخت به حوزه نرم تغییر یافت و در قالب «تهاجم فرهنگی و جنگ نرم» مفهوم یافت، چنین دغدغههایی در دلسوزان انقلاب خصوصاً در منویات رهبر معظم انقلاب اسلامی، برجسته شد.
بررسی کارنامهی تکنوکراتها در حوزهی فرهنگی(2)؛
در قسمت اول این مقاله، به نگرشهای لیبرالگرایانهی موجود در برخی برنامهها نهادهای فرهنگیاجتماعی دولت سازندگی اشاره کردیم و بهطور مشخص، کارنامهی وزارت ارشاد این دولت، به مدیریت سید محمد خاتمی، و شهرداری تهران، به مدیریت غلامحسین کرباسچی، مورد بررسی قرار گرفت.اما نگرش مسامحهنگر و بیتفاوتی، تنها به بدنهی دولت سازندگی ختم نمیشد. متأسفانه، آنچه مشاهده میشد آن بود که مدیران عالیرتبهی این دولت نیز در این خصوص دچار بیتفاوتی، مسامحه و نوعی اباحهگرایی بودند.
مقایسه دیدگاه دیروز و امروز رئیس جمهور در خصوص نبرد فرهنگی
جنگ فرهنگی از وجود تا عدم!
چهارشنبه 16 شهریور 1390 رسانه ها جملاتی را به نقل از رئیس جمهور در خصوص «جنگ فرهنگی و لزوم نظامی ننمودن فرهنگ» نقل نمودند که البته واکنش های متعددی را نیز به دنبال داشت. رییس جمهور با اشاره به موضوع جنگ فرهنگی، گفته بود: «بنده به این موضوع اعتقاد ندارم، زیرا جنگ فرهنگ با بیفرهنگی و تعالی با سکوت است. جنگ و درگیری در دو نظام فکری و ارزشی که در راستای کمال انسان باشند، معنا و مفهومی ندارد.» دکتر احمدی نژاد همچنین با اشاره به طرح موضوعاتی درباره تشکیل ارتش سایبری گفت: «نباید به فرهنگ رنگ و بوی نظامی داد، ذات فرهنگ ریشهکن کردن برخورد نظامی از مناسبات انسانی است»
این سخنان را به جز نقد (که البته لازم است و مطمئنا در این روزها نخبگان و دلسوزان آن را انجام خواهند داد)، می توان مقایسه نیز نمود! مقایسه با سخنان پیشین جناب رئیس جمهور و البته نتایج آن کمی تأمل برانگیز خواهد بود
ناامنی اجتماعی و مفقودهای به نام حیا
بروز و چشمگیر شدن نابههنجاریهای اجتماعی به یکی از جدیترین دغدغههای صاحب نظران و عموم مردم شده است. در این میان طیف وسیعی از عوامل ضدامنیت اجتماعی از جمله جرائم خشن، نابههنجاریهای اخلاقی و... موجبات نگرانی دوچندان شده است. با این که ممکن است تصور شود بخشی از این نابههنجاریها مرتبط با تغییرات فصلی و گرم شدن هواست (که بررسیهای جهانی نشان از افزایش جرم در فصل گرم سال است) اما واقعیت ان است بروز حوادث و صحنههایی که زیبنده چهره جامعه اسلامی نیست، با شاخصههای عمیقتری از جمله «حیا» مرتبط است.
بررسی تکاپوی غرب در اجرای سناریوی بیحجابسازی
به طور معمول با شروع فصل گرم سال، دغدغهی نبود توجه کافی برخی افراد به مسألهی حجاب و پوشش، به نگرانی اصلی متولیان امر و دل سوزان فرهنگی و اقشار متدین کشور بدل میگردد. با توجه به تحولات فرهنگی اجتماعی اخیر کشور و آن چه که در منظر عمومی جامعه روشن است به نظر میرسد مسألهی حجاب از اولویت دو چندانی از نظر پرداختن و بررسی برخوردار است. در این نوشتار کوشیده خواهد شد تا ارتباط این مسألهی به ظاهر فرهنگی با "امنیت ملی " کشور مورد مداقه و بررسی گردد.