تحصن بسیج دانشجویی دانشگاه خواجه نصیر
تحصن بسیج دانشجویی دانشگاه خواجه نصیر
جمعی ازاعضای بسیج دانشجویی دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در اعتراض به انتشار مطلبی در یکی از نشریات دانشجویی که عنوان شد حاوی توهین به امام زمان (عج) بود و همچنین شبنامهای با مضمون اهانت به ولایت فقیه، جوابیهای با نام «به اسم سکوت» منتشر و روزسهشنبه از ساعت 10 صبح در مقابل دفتر ریاست دانشگاه خواجه نصیرتحصن کردند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در فاز اول این تحصن که از سوی برگزارکنندگان فازبندی شده بود، پس از تلاوت آیاتی از کلامالله مجید، اخوان، معاون سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه خواجه نصیر در اعتراض به انتشار این قبیل نشریات و آنچه آن را عملکرد تساهلآمیز مسوولان دانشگاه با مسوولان انتشار اینگونه نشریات میخواند، گفت: چرا یک مسوول دانشگاه میگوید ما نمیتوانیم برخورد کنیم؟ پس نهاد انتظامی در جامعه برای چیست؟ دانشگاه در جامعهی اسلامی باید هوایی را استنشاق کند که در جامعهی اسلامی استنشاق میشود. کسی که توجیه میکند من نمیتوانم برخورد کنم به هیچ وجه صلاحیت حضور در این مقام را ندارد. این روند به صلاح نیست و اگر بخواهد ادامه یابد اتفاقاتی که در آینده میافتد، قابل پیشبینی نخواهد بود. این توجیه که اگر با دانشجویان مخالف برخورد شود، دانشگاههای غربی آنها را پذیرش میکنند، قابل قبول نیست.
پس از این اظهارات حضار در جلسه صلوات بلندی ختم کردند.
این دانشجو در ادامه افزود: مگر فضاسازی رسانهای از اوایل انقلاب برای ما وجود نداشته است. امام (ره) فرمودهاند ما نمیخواهیم در خارج وجهه پیدا کنیم، ما میخواهیم وظیفهی خود را انجام دهیم.
پس از این صحبت نیز حضار در جلسه با شعار الله اکبر، خامنهای رهبر، مرگ بر ضد ولایت فقیه، مرگ بر آمریکا، مرگ بر انگلیس، مرگ بر منافقین و کفار، مرگ بر اسرائیل او را همراهی کردند.
اخوان در ادامه گفت: ما دانشجویان متعهد دانشگاه با وجود فضای گفتمان و پرسش و پاسخ مخالف نیستیم. ما با آزادی عقیده مخالف نیستیم، با آزادی توطئه مخالفیم. آنهایی که گفتمان پوچ دارند تا به حال مذاکره را نپذیرفتهاند چون توان دفاع از گفتمان پوچ و بیارزش خود را ندارند.
معاون سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه خواجه نصیر افزود: از جمله میتوان به مشکلات فرهنگی فضای دانشگاه خواجه نصیر نیز اشاره کرد. امروز فضای بیبندوباری، اختلاط ناصحیح و ضدارزشی توسط برخی گروهها ترویج میشود و اینگونه رفتارها با مسامحهی برخی مدیران دانشگاه توسعه مییابد. مسوولان دانشگاه تا وقتی که حقوق بیتالمال را میگیرند موظف به رعایت اصول جامعهی اسلامی هستند. برای ما قانون و آنچه مکتوب شده است، مهم است.
وی ابراز عقیده کرد: غیر از مشکلات فرهنگی، مشکلات دیگری نیز وجود دارد که در بیتوجهی برخی مدیران دانشگاه به قسمتهای مختلف دانشگاه ریشه دارد. ادعا میکنند که تمام تلاش خود را برای بالا بردن رتبهی علمی دانشگاه انجام میدهند ولی عملکرد آنها نتیجهی عکس داشته است.
وی همچنین ابراز عقیده کرد که مشکل خوابگاه در خواجه نصیر به حد نهایت رسیده و ارتباط ریاست دانشگاه با بدنهی دانشجویی ضعیف است.
وی گفت: بیتوجهی مسوولان به خواست دانشجویان، محبوبیت مدیران را پایین میآورد. برخی مسوولان دانشگاه نه تنها به حمایت از حرکات ارزشی و گروههای مذهبی مختلف نپرداختهاند؛ بلکه به صورت برابر با آنها و گروههای دیگر برخورد میکنند.
اخوان در ادامه ادعا کرد: در دانشگاه خواجه نصیر سال گذشته شاهد توهین به مقام صدیقهی کبری فاطمهی زهرا (س) بودیم. در جای دیگر شاهد توهین به مقام معظم رهبری، خانوادهی شهدا و ایثارگران و نیروهای ارزشی و . . . بودهایم، اما در هیچ کدام از این موارد عکسالعملی از طرف مسوولان دانشگاه دیده نشد، اما پس از یک انتقاد کوچک به مدیریت دانشگاه، شاهد برخورد مسوولان بودیم. آیا مدیران از مقدسات بالاترند؟ اینها اخبار دردناک و ناگواری است.
وی همچنین گفت: آیا مجازات یک یا دو ترم تعلیق در مقابل انتشار چنین نشریاتی کافی است؟ حتی این قبیل برخوردها در نتیجهی پیگیری دانشجویان بسیجی است. مدیران فهمیدهاند که اعمال آنها رصد میشود. اینکه تا به حال سکوت کردهایم به خاطر ندانستن نبود، به خاطر صلاح جامعه بود. وقتی امروز جمع شدیم یعنی عزم خود را جزم کردهایم تا مشکل را یکسره و نهایی حل کنیم. با وعده و وعید مشکل ما حل نمیشود.
اخوان با بیان این که مدیریت دانشگاه باید جلوی تبلیغات اینگونه برنامهها و انجام تریبون آزاد از طرف اینگونه افراد را بگیرد، مدعی شد که این در حالی است که مینیبوس دانشگاه در اختیار آنها قرار گرفته است.
این دانشجو گفت: اگر مدیران نخواهند به سوالات ما پاسخ بگویند برخورد دیگری خواهیم کرد.
پس از گفتههای اخوان جمع حاضر در سالن یک صدا گفتند الله اکبر، خامنهای رهبر، مرگ بر ضد ولایت فقیه، مرگ بر آمریکا، مرگ بر انگلیس، مرگ بر منافین و کفار و مرگ بر اسرائیل . . . .