از محاسبه غلط تل‌آویو تا ماشین امضای بن‌بست اختر
از محاسبه غلط تل‌آویو تا ماشین امضای بن‌بست اختر
جنگ اخیر غزه میان مقاومت فلسطینی و رژیم صهیونیستی و موجی از تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی نشان داد که جریان مقاومت به مرحله‌ای از شکست‌ناپذیری رسیده است. به‌نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی از آغاز این تجاوز مقاصد راهبردی و مهمی داشت که در رأس آن ایجاد شکاف در درون جبهه مقاومت و مواجهه تک‌به‌تک با گروه‌های مقاومت از یک‌سو و جبران ناکامی‌های گسترده‌ای که جریان صهیونیسم به‌واسطه تحولات بین‌المللی تجربه کرده است، از سوی دیگر بود.
در سطح تحولات فلسطینی صهیونیست‌ها با برآورد غلط از توان هر یک از گروه‌های مقاومت به‌ویژه جهاد اسلامی، امیدوار بودند جهاد را در مخمصه استراتژیک قرار داده و با تنهاسازی آن ضربه جدی‌ای به این گروه مقاومت وارد آورند. گام بعدی آن‌ها این بود که با منفعل‌سازی جهاد اسلامی، اضلاع دیگر جبهه مقاومت فلسطینی را زیر ضربه برده و در یک فرایند گام‌به‌گام شبکه مقاومت فلسطین را منهدم سازند. طبیعتاً در صورت موفقیت برنامه آن‌ها فراتر از مرز‌های فلسطین را هدف گرفته و مقاومت اسلامی لبنان و سایر اضلاع محور مقاومت را نشانه می‌گرفت.
البته همان‌گونه که پیش‌تر گفته شد برآورد آن‌ها هم در مورد توان مقاومت و هم روابط میان اضلاع مقاومت فلسطینی نادرست از آب درآمد. قدرت آتش و سرعت عمل واکنش جهاد اسلامی مافوق تصور تل‌آویو بود و گمان نمی‌کردند این گروه به این سرعت بتواند عکس‌العمل لازم را نشان دهد و موازنه وحشت را معکوس کند. معضل پانزده‌ساله‌ای که رژیم اشغالگر قدس در حوزه غزه با آن روبه‌رو است، فقدان اشراف بر توان مقاومت خصوصاً در حوزه موشکی است، به‌گونه‌ای که به‌رغم سال‌های متمادی محاصره کامل این منطقه و وقوع چندین جنگ تمام‌عیار، نه‌تن‌ها زرادخانه مقاومت تضعیف نشده، بلکه هم از جهت سطح فناوری و هم کمیت و هم قدرت مانور و دقت و حتی سرعت عمل آماد توسعه‌یافته است.
در سطح سیاسی و راهبردی نیز صهیونیست‌ها مترصد سوءاستفاده از خیانت برخی کشور‌های مرتجع منطقه در سازش یا ورود به فرایند سازش با رژیم اشغالگر قدس بودند و امید داشتند که بتوانند از این فرصت بهره جسته و نقاری در درون جبهه مقاومت فلسطینی ایجاد کنند. حال‌آنکه گروه‌های مقاومت فلسطینی با همه تفاوت دیدگاه‌ها و سلیقه در پایداری در برابر اشغالگران و خط قرمز سازی و عادی‌سازی (تطبیع) همدل و هم‌رأی بوده و هستند. این موضوع در جنگ اخیر غزه نیز در عمل رخ داد و پیش‌بینی صهیونیست‌ها نادرست از آب درآمد.
در طول نبرد سال گذشته موسوم به شمشیر قدس (سیف‌القدس) توان موشکی که عمدتاً در اختیار جهاد اسلامی بود هم سرنوشت جنگ را رقم زد و هم ضربات سنگینی را بر صهیونیست‌ها وارد ساخت و همین موضوع خشم و کینه تل‌آویو را برانگیخت و به‌نظر می‌رسد در اولویت قرار دادن حمله به جهاد با این سابقه بی‌ارتباط نیست. از سویی تحولات بین‌المللی که تغییرات گسترده در نظم‌های منطقه‌ای و جهانی را در پی دارد، نیز موجب تشدید نگرانی صهیونیست‌ها شده است. تقویت ائتلاف ضدهژمون آسیایی که مخاطرات مستقیمی برای منافع این رژیم دارد و مصادیقی را از آن در توقف فعالیت آژانس یهود در روسیه و پرتاب ماهواره خیام با قابلیت‌های ویژه اطلاعاتی و جمع‌آوری می‌توان مشاهده کرد، عملاً موجب تشدید مخمصه راهبردی برای اشغالگران قدس شده است.
واکنش عصبی و سراسیمه صهیونیست‌ها به روند موجود عملاً شکستی دیگر آفرید و نشان داد مقاومت بیش از هر زمان دیگر آماده است و اینک نه‌تن‌ها جبهه مقاومت، بلکه هر یک از اضلاع آن قابلیت تغییر موازنه وحشت را در میدان نبرد داراست. از سطح فلسطین هم که فراتر رویم به‌رغم تلاش‌های مذبوحانه محور عبری-غربی- سعودی، مقاومت توانسته جایگاه خود را در نظم‌های درحال دگرگون منطقه‌ای تثبیت کند و مسیر اقتدارافزایی خود را ادامه دهد.
همین یک ملعبه دست غرب و عنصر ورشکسته سیاسی که رفقایش برای نجاتش از فراموش‌شدن، بیانیه گستاخانه و موهن را برایش می‌نویسند و بزرگ‌ترین نقطه قوت راهبردی کشور یعنی مقاومت را تخطئه می‌کنند، نشان می‌دهد تا چه حد مقاومت خشم و نفرت غرب و پادوهایش را برانگیخته و چه میزان خواب واشنگتن و تل‌آویو را آشفته کرده است. مقاومت راه خود را پیدا کرده و محاسبات راهبردی تل‌آویو هم نمی‌تواند آن را متوقف کند، چه رسد به یک ماشین‌امضای ازیادرفته در انتهای بن‌بست اختر.
همین مطلب:
روزنامه جوان- از محاسبه غلط تل‌آویو تا ماشین امضای بن‌بست اختر
