برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی

همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد با اقدام متقابلِ مضاعف جمهوری اسلامی ایران، منطق قدرت کار خودش را کرد و مقدمات رهاسازی دارایی ملت ایران که به ناحق در یونان غارت شده بود، فراهم شد. پیش‌تر در ماجرای توقیف نفتکش ایرانی در جبل‌الطارق، انگلیسی‌ها هم صبر ایران را آزمایش کرده و البته پاسخ مشابهی از ایران دریافت کردند. به‌نظر می‌رسد این نوع «اقدام متقابل» که گاه فراتر از کنش اولیه دشمن و برای تنبیه آن مضاعف می‌شود، تا حدی کارآمدی خود را به اثبات رسانده و می‌تواند بر ترتیبات و معادلات قدرت بین‌المللی و منطقه‌ای تأثیر خود را بگذارد.
از آنجا که ساختار جهانی فاقد هرگونه نظم عادلانه است و نهاد‌های به‌اصطلاح بین‌المللی نیز عملاً در مقابل ابرقدرت‌ها ناتوان یا زیر نفوذ ساختار‌های مافیایی همچون صهیونیست‌ها هستند، گرفتن حق خصوصاً از زورمداران با روش‌های مسالمت‌آمیز همیشه ممکن نیست. البته این بدان معنا نیست که باید از ابزار‌های متعارف حقوق بین‌الملل غافل شد، اما دل‌خوش کردن به سازوکار‌هایی که در سلطه مستکبران است و به‌راحتی هم قابلیت پایمال شدن از سوی آنان دارد، همچنان عاقلانه نیست. اینک طیفی از ابزار‌های احقاق حق در اختیار ماست که اتفاقاً نمونه‌های موفقی از آن را مشاهده کردیم.
این الگو علاوه بر آنکه پشتوانه تجربی و عقلایی دارد، از منطق شرعی برخوردار است. آنچه به‌عنوان «تقاص» در ابواب فقه اسلامی بیان‌شده در واقع زیربنای همین الگو است. در سیره پیامبر اعظم (ص) نیز بهره‌گیری از همین روش برای احقاق حق مسلمانان و تنبیه متجاوزان به حقوق مسلمین مشاهده می‌شود. هنگامی‌که کفار قریش اموال باقی‌مانده مهاجرین مسلمان را در مکه تصاحب و با آن کاروان‌های تجاری به مقاصد بازرگانی خویش اعزام کردند، رسول‌الله (ص) دستور توقیف اموال این کاروان‌ها را که از نزدیک مدینه عبور می‌کردند، صادر کردند و بدین‌ترتیب هم زمینه برای بازگرداندن حقوق مالی مسلمانان فراهم شد و هم متجاوزان تنبیه شدند. بخشی از سریه‌های صحابه پیامبر و نیز غزواتی، چون غزوه بدر دقیقاً به همین روند مرتبط است؛ بنابراین بازپس‌گیری اموال از طریق تقاص و تنبیه متجاوز نه‌تن‌ها خلاف شرع نیست، بلکه منطبق بر سیره خاتم‌الانبیا (ص) است.
حال که کارآمدی الگوی تقاص برای احقاق حق در مقابل سلطه‌گران ثابت‌شده، باید گفت این الگو جنبه بازدارنده نیز دارد و می‌تواند مانع از شرارت‌های بیشتر دشمن شود. در مقابل تهدید دشمن باید تهدید کرد و تجربه‌های موفق گذشته، سند صدق تهدید ماست. همان‌طور که راه تجاری تابستانه قریش به شام از نزدیکی مدینه عبور می‌کرد، تنگه هرمز در ساحل ماست و ۴۰ درصد نفت عبوری از دریا‌های جهان و ۲۰ درصد کل نفت خام جهان از این تنگه عبور می‌کند. اگر قرار باشد رژیم ایالات متحده مانع از فروش نفت ملت ایران شود، چرا ملت ایران باید اجازه دهد کشتی‌های حامل نفت و سایر کالا‌های تجاری این رژیم و متحدانش آزادانه در خلیج فارس جولان دهند و به آسودگی از تنگه هرمز عبور کنند؟ آیا جز این است که این شاهراه حیاتی و تجاری جهان موهبتی است که خداوند در اختیار ملت ایران قرار داده تا از آن تولید قدرت کنند و شرارت‌های دشمنان را خنثی نمایند؟ به‌قول شاعر خراسانی معاصر «برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی/که در نظام طبیعت ضعیف پامال است.»
اینک مستکبران با زبان تهدید سخن می‌گویند و گمان می‌کنند هنوز هم کسانی در تهران هستند که از تهدید آن‌ها می‌ترسند. باید این پیام صریح به دشمن منتقل شود که دوران «بزن و در رو» تمام شده و نیرو‌های مؤمن به خدا، از هیچ کدخدای خودخوانده‌ای نمی‌ترسند و در مقابل هر شرارتی هم از متجاوز تقاص می‌گیرند و هم او را به‌طور مناسبی تنبیه می‌کنند. مؤمنانی هستند که «إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْی هُمْ ینْتَصِرُونَ» (هنگامی‌که بر آن‌ها ستم شود، انتقام می‌گیرند.) باید به آن‌ها فهماند که نظام ظالمانه دیروز جهان در حال رخت بربستن است و چه بخواهند و چه نخواهند باید قدرت و منافع ملت ایران را محترم بشمارند. اگر قرار بر استمرار ایذای ایران اسلامی باشد، عزت اسلامی ایرانیان و نیرو‌های مؤمن انقلابی اجازه نخواهد داد که عاملان این ایذا به‌سادگی به کار خود مشغول باشند. به بازار نفت بنگرید، اگر قرار است ما نتوانیم نفت بفروشیم، شاید شما هم نتوانید از رعایای منطقه‌ای‌تان نفت بخرید.

همین مطلب:

روزنامه جوان- برو قوی شو اگر راحت جهان طلبی