انتظاری که از روز دانشجوی امسال می‌رود
انتظاری که از روز دانشجوی امسال می‌رود
شانزدهم آذر که در تقویم کشور به‌عنوان «روز دانشجو» ثبت‌شده است، با مفهوم سلطه ناپذیری و استکبارستیزی پیوندی عمیق داشته و دارد. هرچند در طول ادوار گذشته تلاش شده است تا ماهیت جنبش دانشجویی استحاله شده و آرمان‌های تقلبی و بدلی برای این حرکت -که عدالت‌خواهی جزو ذات آن است- جعل شود، اما پر واضح است که این آرمان‌های اصیل و ذات حقیقی این جنبش به فراموشی سپرده می‌شود.
اکنون روند تحولات کشور به مقطعی خاص رسیده است که جریان نفوذپذیر این بار در پوشش پذیرش هنجارهای بین‌المللی و هضم‌شدن در معادلات جهانی بار دیگر، همان رویکرد بازگشت سلطه‌گران را به انتظار نشسته است. اگر روزگاری با شعارهای خوش آب و رنگ و فریبنده آزادی، توسعه سیاسی و لیبرال دموکراسی، عده‌ای به دنبال پهن کردن قالی قرمز در برابر امریکایی‌ها در داخل بودند، امروز گفتمانی دیگر برای باز کردن جای پا برای غرب در ایران بازشده است که البته این بار نیز از ادبیات فریبنده «توسعه» بهره می‌جوید.
این‌چنین است که این ادبیات حتی به کاخ سفید هم سرایت کرده و ساکنان آن صراحتاً ادعا می‌کنند «مرگ بر امریکا برای ایرانی‌ها اشتغال ایجاد نمی‌کند و امنیت را هم ارتقا نمی‌دهد.» جالب‌تر این است که کسی که - به اعتراف خودش- ظالمانه‌ترین تحریم‌های تاریخ را علیه ملت ایران وضع کرده است و همه‌روزه برای بی‌ثبات‌سازی و ناامن کردن این مرزوبوم طرح‌ریزی می‌کند، سوگوار اشتغال و امنیت ایرانیان می‌شود!
طبعاً جنبش دانشجویی اصیل که ظلم ناپذیری و سلطه‌ستیزی را وجهه همت خود قرار داده است، می‌داند که امروز الگوی توسعه وابسته وارداتی و به‌اصطلاح تعامل‌گرا اساسی‌ترین محمل رخنه و نفوذ دشمن است، مقابله روشمند و دانشی با این الگو، از مصادیق اساسی جهاد برای انقلاب‌اسلامی است.
دانشجوی انقلابی و مسلمان می‌داند سلطه‌گران در دوره پسابرجام امیدهای زیادی برای نفوذ سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و حتی امنیتی پیداکرده‌اند و اندک غفلت جبهه مؤمن انقلابی می‌تواند خسارت‌های زیان‌بار و جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد.
اما روی دیگر این سکه مسئولان نیز هستند. امروز و در 16 آذری دیگر دانشگاه میزبان رئیس‌جمهور است. تجربه نشان داده است که سخنان رئیس‌جمهور در دانشگاه تأثیر بسزایی در فضای سیاسی و رسانه‌ای کشور داشته و می‌تواند موجب یأس بدخواهان و امید دلسوزان و خودی‌ها گردد. بنابراین همان‌گونه که شعار«امید» در گفتمان دولت یازدهم برجسته شده است، این انتظار به‌حق وجود دارد که اظهارات امروز رئیس‌جمهور در دانشگاه، برای ملت ایران «امیدآفرین و آرامش‌بخش» و برای دشمنان و نفوذی‌ها «نگران‌کننده و اضطراب‌آفرین» باشد.
انتظار می‌رود سخنان رئیس‌جمهور در دانشگاه تقویت‌کننده «اعتمادبه‌نفس ملی» باشد و تشویق‌کننده دانشگاهیان در تحقق شعار «ما می‌توانیم» باشد. انتظار می‌رود رئیس‌جمهور با یاری دانشگاهیان، علل نگران‌کننده کاهش شتاب رشد علمی را بررسی کرده و برای آنها در این سخنرانی راهکارهای اجرایی پیشنهاد دهد.
انتظار می‌رود رئیس‌جمهور به فرصت‌طلبانی که به دنبال کشاندن فضای تنش‌آفرین سیاسی به داخل دانشگاه هستند، نهیب بزند و به مسئولان مربوط در خصوص برهم‌خوردن آرامش محیط دانشگاهی هشدار دهد.
انتظار می‌رود رئیس‌جمهور به شعار «همدلی و هم‌زبانی» لبیک گفته و صراحتاً در مقابل جریاناتی که به دنبال قطب‌بندی جامعه، چند دسته کردن مردم و دوگانگی در حاکمیت هستند موضع بگیرد.
انتظار رفته و می‌رود رئیس‌جمهور در دانشگاه از پیاده‌سازی اقتصاد مقاومتی و پیشرفت با تکیه‌بر توان جوانان دانشگاهی خودمان، حمایت کرده و برنامه‌های عملیاتی دولت را برای حمایت از تولید ملی، تکیه به فناوری بومی، بهره‌گیری از ظرفیت نخبگان و کاهش خام فروشی برشمارد.
و در یک‌کلام انتظار می‌رود سخنان امروز رئیس‌جمهور در دانشگاه موجبات خشنودی ملت ایران شده و عصبیت و ناامیدی نفوذگران و نفوذپذیران را به همراه داشته باشد. باید صبر کرد و این سخنان را شنید.
همین مطلب:
