استکبار ستیزی حقیقی
بزرگترین مبارزه با امریکا، خدمت به این مردم است. هرکه مى خواهد با امریکا مبارزه اساسى کند، باید به این مردم خدمت کند.
استکبار ستیزی حقیقی
بزرگترین مبارزه با امریکا، خدمت به این مردم است. هرکه مى خواهد با امریکا مبارزه اساسى کند، باید به این مردم خدمت کند.
فرمولی برای اصلح گزینی در انتخاب یازدهم – قسمت اول
مبنای انتخاب چیست؟
سؤالی که امروز به وفور در محافل گوناگون مطرح است و شاید پاسخ به آن بتواند گرههای ذهنی و حیرت جمعی مردم در انتخاب را برطرف کند، ان است که مبنای انتخاب چیست؟ یعنی بر چه مبنا و طریقی انتخاب انجام میپذیرد.
چگونه به گزینهی اصلح برسیم؟
بر مبنای الگوی امام-امت و ملاکهای مد نظر مقام معظم رهبری (مدظلهالعالی)
مقدمه:
انقلاب اسلامی ایران، نقطه عطفی در مبارزات تاریخی بین جبهه حق و باطل بود که روند بسط سلطه جبهه دشمنان خدا را متوقف نمود و آنان را با مشکلات اساسی زیادی مواجه کرد. با گذشت بیش از سه دهه از عمر انقلاب اسلامی و مبارزه مداوم آن با نظام سلطه روند افول قدرت سلطه گران آغاز شده و انقلاب اسلامی هر روز قویتر و بالنده تر گشته است. در شرایط فعلی در یک مرحله حساس تاریخی به سر میبریم و به نظر میرسد که روند تحولات به سمت تغییرات اساسی در دنیا باشد. مقام معظم رهبری در شهریور ۱۳۹۱ با به کار بردن تعبیر «پیچ تاریخی» در مورد این تحول فرمودند:
«شرایط گیتی حساس و جهان در حال گذار از یک پیچ تاریخیِ بسیار مهم است. انتظار میرود که نظمی نوین در حال تولد یافتن باشد.»
با توجه به اهمیت این مقطع از تاریخ انقلاب اسلامی و لزوم روی کار آمدن دولتی مناسب برای گذر موفق از این پیچ، مقام معظم رهبری ملاکها و شاخصهای کاندیدای اصلح را برای این مقطع بیان فرمودهاند که بر همه لازم است که برای انتخاب نامزد مورد نظر خود به این ملاکها دقت نمایند.
وقتی امام (ره) دستور عزل حسن روحانی صادر کرد!
تاریخ عرصه ای است که بازخوانی هر از چند گاه آن و در مقاطع مختلف، چراغ راه امروز و فردای ما خواهد بود. پیش از بازنگری قانون اساسی بر اساس اصل ۱۷۵ مدیریت صداوسیما زیر نظر یک شورای سرپرستی بود که نمایندگان قوای سه گانه عضو آن بودند. در دوره اول مجلس «حسن روحانی» به نمایندگی از مجلس عضو و رئیس شورای سرپرستی صداوسیما بود. در این دوره مدیریت عامل سازمان صداوسیما با «محمد هاشمی بهرمانی» بود. شورای سرپرستی صداوسیما و در رأس آن حسن روحانی، اختلافات عدیده ای با ریاست وقت سازمان پیدا کرد، تا این که در یک کودتای نرم اقدام به برکناری وی نمودند.
احراز، عدم احراز، بگم، نگم، میایم، نمیایم، حکایت یک پاس و آبشار ...
بالاخره با اعلام نتایج احراز صلاحیتها روشن شد که به قول یکی از دوستان دیگر فرصتی به تیم «بگم،بگم» و «میام،نمیام» داده نخواهد شد. این مسئله چند نکته در دل خود دارد که باید بررسی شود
بازخوانی یک اظهار نظر تاریخی
احمدی نژاد: تضعیف شورای نگهبان، ناشی از خودرأیی، استبداد و قصد تخلف است/ نباید از امکانات دولتی برای تبلیغ نامزدها استفاده نمود!
آقای محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری کنونی کشورمان که در سال ۱۳۸۰ در مسئولیت رییس هیأت نظارت بر انتخابات تهران بزرگ قرار داشت با بیان اینکه «شورای نگهبان ممکن است صلاحیت عده یی از داوطلبان مجلس را رد یا تأیید کند» گفت: تضعیف نهادهای نظارتی نه تنها هیچ کمکی به انجام یک انتخابات سالم نخواهد کرد، بلکه به کاهش درجه اعتماد و سلامت انتخابات می انجامد.
این زمانه خطیر؛ انتخابات و چند نکته!
چند روزی است که دوستان عجیب پاپی می شوند که چند سطری در باب انتخابات که اتفاقاً مهمترین مسئله روز هم هست، بنویسم. البته در باب انتخابات حرف بسیار داشته و دارم، اما ترجیح می دادم بعد از اعلام نتایج احراز صلاحیت ها بنویسم. اما شرایط کنونی ایجاب می کند که نکاتی را اشاره کنم:
راهنمای انتخاب رشته در مقطع تحصلات تکمیلی (کارشناسی ارشد)
مجموعه علوم سیاسی و روابط بین الملل
با توجه به اعلام نتایج اولیه آزمون کارشناسی ارشد و در پیش بودن انتخاب رشته توسط داوطلبان و لزوم داشتن اطلاعات از احتمالات قبولی، آخرین رتبه های قبولی* در برخی رشته شهرهای سالهای ۹۱ و ۹۰ در مجموعه علوم سیاسی و روابط بین الملل را منتشر می نمایم. امید است مورد استفاده داوطلبان قرار گرفته و حقیر را از دعای خیر فراموش نفرمایند.
یاران صاحب عبای شکلاتی نظام را از چه می ترسانند؟!
این روزها مسئلهی آیندهی سیاسی جریان موسوم به اصلاحات تا آن حد برای نخبگان این جریان نگرانکننده است که به خرج کردن سرمایهی اصلی، یعنی شاخصترین چهرهی جریانشان، چشم دوختهاند. مسئلهی آمدن خاتمی در عرصهی انتخابات، که البته به تأیید یا عدم تأیید از سوی هیئتهای نظارت و شورای نگهبان پیوند خورده است، یکی از جلوههای این رویکرد است.
حال با توجه به سابقهی وی و نقش او در فتنهی 88، ابهامات جدی در خصوص احتمال تأیید صلاحیت وی پدید آمده است و همین مسئله، تکاپوی جدی بخشی از جریان فتنهـاصلاحات را به دنبال داشته است. از این منظر، یکی از گزارههایی که مرتباً از سوی برخی افراد منتسب به این جریان این روزها بیشتر شنیده میشود آن است که اگر سید محمد خاتمی دل را به دریا بزند و وارد گردونهی ثبتنام نامزدها شود و آن گاه از سوی شورای نگهبان رد صلاحیت گردد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
احساس تکلیف کرده ها بخوانند
* «باید در انتخابات، افرادی حضور یابند که دارای صلاحیتها و حدّ و اندازههای لازم برای مسئولیت ریاستجمهوری باشند.»
درسی در ولایت مداری و اسیر قدرت نشدن...
خاطره ای که ای کاش مسئولان اجرایی امروز آن را بخوانند ...!
آینده دیپلماسی هسته ای و انتخابات یازدهم
اخبار دریافتی از اجلاس جی 8 حکایت از آن دارد که وزرای خارجه این کشورها تصمیمی مبنی بر توقف مذاکرات با کشورمان تا بعد از انتخابات ریاست جمهوری ایران دارند.
بر این اساس باید گفت با بررسی سناریوی غربی ها در بحث مذاکرات در ماه های گذشته که هدف اصلی آن تاثیر بر جامعه ایران بوده است، به نظر می رسد طرف های مذاکره کننده انتظار داشتند اعمال فشارهای بیشتر بر ایران، جامعه را به سمت واگرایی با سیاست های نظام بکشاند و در نهایت این واگرایی منجر به ورود طرف غربی با موضعی برتر در مذاکرت و همچنین عقب نشینی جمهوری اسلامی در موضوع پرونده هسته ای شود. آنها امیدوار بودند با ادعای امتیازدهی و پیشنهادات سازنده به همراه فضاسازی رسانه ای، ایران را متمایل به عقب نشینی از حقوق خود کنند. اما با توجه به مذاکرات آلماتی 2 باید گفت این فضا برای طرف غربی ایجاد نگشت و آنها شرایط را برای پیروزی مطلوب نمی بینند.
چگونه غرب از دریچه مذاکره به انتخابات یازدهم می نگرد؟
رویکرد و گفتمان ضداستکباری جمهوری اسلامی ایران، تصویری واضح و روشن از نظرگاه نظام اسلامی در حوزه سیاست بینالملل و روابط خارجی ترسیم کرده است و در این میان این رویکرد، وجههای منحصربهفرد برای ج.ا.ا به عنوان محور مقابله با نظام سلطه بازتولید نموده است. در این میان تمایل شدید برخی جریانات سیاسی داخلی جهت ایجاد تماس و مذاکره با آمریکا در کنار پالسهای مثبتی که سیاستمداران ایالات متحده در این خصوص ارسال میکنند نشانگر اهمیت راهبردی ورود نظام اسلامی به پای میز مذاکره برای نظام سلطه است.
در این میان بررسی تحلیلی و تقاطع گیری راهبرد اخیر ایالات متحدهی آمریکا و تحولات آتی سیاسی اجتماعی منجر به انتخابات ریاست جمهوری دوره یازدهم ایران و نیز راهبردهای جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با این مسئله، مورد توجه خواهد بود که در این نوشتار به آن پرداخته خواهدشد.
تبیین نکته ای در بیانات نوروزی مقام معظم رهبری
در میدان جهاد و حماسه دست دشمن را قبلاً باید خواند ...!
بیانات و پیام نوروزی رهبر معظم انقلاب را میتوان به مثابهی رهنامهی سالیانه نظام اسلامی دانست که جهتگیری یکسالهی کشور و جامعه را روشن میسازد و مهمترین مسائل نظام و انقلاب را اولویتبندی مینمایند. در ذیل عناوین مورد تأکید ایشان، مسئلهی سناریوخوانی از نقشهی دشمن بسیار حائز اهمیت است.
چه کسانی به دنبال پهن کردن فرش قرمز برای آمریکا هستند؟
در شناخت بازیگران تجدید رابطه با آمریکا
مطالعهی رویکرد سیاستمداران کاخ سفید در حوزه مواجهه با ایران، خصوصاً در مقطع اخیر، حاکی از سناریوی راهبرد ایالات متحدهی آمریکا در کشاندن مسئولان جمهوری اسلامی ایران به پای میز مذاکرهی مستقیم با آمریکا است. برای واکاوی چرایی اتخاذ این راهبرد کافی است به اظهارات چند سال پیش کِنِت تیمرمن کارشناس کارکشته سازمان سیا و پژوهشگر مسائل جمهوری اسلامی ایران و خاورمیانه مراجعه کنیم که زمانی گفته بود: «برقراری روابط به معنای ختم انقلاب ایران است. زمانی که ستون مبارزه با آمریکا فرو بریزد کل انقلاب فرو خواهد ریخت.»[1]
در این امر به نظر میرسد در داخل نیز، بخشی از جریانات سیاسی در حال همافزایی بر روی سناریوی راهبردی دشمن هستند و میتوان آنها را بازیگران داخلی سناریوی به تسلیمکشاندن ملت و نظام ایران دانست. در این نوشتار کوشیده خواهد شد هر یک از اضلاع داخلی این سناریو شناخته شوند.
تبارشناسی انتخابات آزاد
فتنهی 88 را میتوان یکی از پیچیدهترین چالشهایی دانست که نظام جمهوری اسلامی ایران، در طول سهدهه حیات سیاسی خود با آن روبهرو شده است. این فتنه که با هدف تغییر رفتار و ساختار نظام جمهوری اسلامی ایران برپا گردید، با تولید گسلهای فرهنگی و کینهتراشیهای اجتماعی و تشدید شکافهای موجود، به دنبال مشروعیتزدایی و بیثباتسازی نظام بود تا نهایتاً آرزوی سیساله نظام سلطه، محقق شود.
در این میان، عناصر فریبخورده داخلی که از آنها با عنوان؛ «اصحاب فتنه» یاد میشود، با فضاسازی و دنبالهروی از مدلهای شبیهسازی شده براندازی نرم، عملاً کوشیدند شرایط را برای تحقق خواستههای غرب فراهم کنند و اگر بصیرتافزایی و راهنماییهای رهبری نظام – این حبلالمتین نظام اسلامی- و پیروی آحاد امت از امام جامعه نبود، میرفت تا این سناریوی پیچیده، چالشی جدی را در درون نظام اسلامی بهوجود بیاورد.
مروری بر تحولات پیش از انتخابات دهم ریاست جمهوری که از آن میتوان به «تمهیدات فتنه» تعبیر نمود و نیز اوج فتنهانگیزی در روزهای پس از 22 خرداد 1388 میتواند سناریوی فتنه را رمزگشایی کند.
بررسی آخرین سناریوی غرب در هجمه به رهبری؛
مسئول مسئول سابق واحد سیاسی بسیج دانشجویی خواجه نصیر معتقد است: جنبش دانشجویی در انتخابات نقش بسیاری می تواند داشته باشد برای این که مردم هم در مسئله انتخابات نه احساسی بلکه عقلایی از منظر گفتمان انقلاب اسلامی ورود پیدا کند؛ به جای این که بعضی از مسائل فرعی مانند چالشهای اقتصادی که البته این موارد نیز مهم هستند.
مدعیان تنشزدایی بخوانند؛
آیا امام(ره) با نوشیدن جام زهر، سازش نمود؟
هنوز مبارزه تمام نشده است!
برادر وحید یامین پور در صفحه شخصی خود در گوگل پلاس نوشته اند: «معاون دبیرکل جنبش جهاد اسلامی فلسطین میگوید همه سلاحهای موجود در باریکه غزه، از فشنگ تا موشک ساخت ایران و متعلق به ایران است. جالب است نه... زمانی می گفتیم رابطه ی ما با امریکا رابطه ی گرگ و میش است... تمام شد. وقتی تو با دست دیگران هزاران کیلومتر دورتر از مرزهای کشورت، دشمنت را زمینگیر می کنی دیگر میشی نیستی که از گرگ می ترسد. ما در شرایط خیبریم... در آستانه ی فتح قلعه ی یهودیان نژاد پرست.»
تردیدی وجود ندارد که ما در شرایط بدر و خیبریم. اما این جمله «می گفتیم رابطه ی ما با امریکا رابطه ی گرگ و میش است... تمام شد.» کمی ابهام زاست.
رهیافت پژوهی مواجهه نظام سلطه با ایران هسته ای
ایران-امریکا؛ منازعه در راند پایانی
یکی از نتایج اصلی پیروزی انقلاب اسلامی ایران، تغییر در معادلات قدرت و مناسبت بینالملل به گونهای بود که سبب گشودن جبههای جدید در رقابتهای جهانی بود که با شعار اساسی «نه شرقی-نه غربی» چارچوب حاکم بر روابط جهانی را به چالش کشید و حتی با فروپاشی بلوک شرق ، حاکمیت هژمونیک نظام سلطه و استکبار جهانی به رهبری ایالات متحده آمریکا را به رسمیت نشناخت. با گذشت بیش از سه دهه از عمر نظام اسلامی، عرصه مواجهه جمهوری اسلامی ایران با نظام سلطه روز به روز گسترش یافته است و تحلیل وضعیت موجود و برآوردی از تحولات آینده نشانگر آن است که با مرور زمان کفه قدرت ج.ا.ا در حال سنگین تر شدن بوده و روند افول سلطه امریکا هرچه بیشتر شتاب گرفته است.
در سالهای اخیر منازعه ایران و آمریکا مورد توجه بسیاری از تحلیلگران مسائل استراتژیک بینالملل قرار گرفته است و بسیاری از آنان این عرصه را به سان میدان رقابتی میدانند که به دقایق پایانی خود نزدیک میشود. با این تفاصیل و با تأملی در روندهای افت و خیز رقبا و حریفان این آوردگاه میتوان تا حدودی نتایج بازی خصوصاً در راند آخر آن را پیش بینی نمود. با این حال تحلیل وضعیت موجود و ارائه برآوردی از آینده نیازمند مداقّه بیشتری است که در ادامه کوشیده خواهد شد به بررسی و تحلیل آن پرداخته شود.
انگیزه مشتاقان جدید مذاکره با آمریکا چیست؟
آیا به استقبال آغوش گرگ می رویم؟!
رسانه های داخلی و خارجی امروز سه شنبه ۴/۷/۱۳۹۱، سخنانی از رئیس جمهور کشورمان نقل کرده اند که جملاتی قابل تأمل در ان به چشم می خورد. جهت حفظ امانت عین جملات وی به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری اسلامی ایران آورده می شود:
«اگر روابط دو کشور بجای تقابل بر تعامل متکی بود، چقدر مسائل به نفع دو کشور تمام میشد. ... موضوع هستهای ایران موضوعی بین ایران و آمریکاست و اگر امروز آمریکا خود را از آن کنار بکشد، دیگر کسی در جهان ادعایی علیه ایران ندارد و لذا معتقدم باید در عرصهای جدا از مذاکرات هستهای آن را حل و فصل کنیم. ... به رسمیت نشناختن رژیم صهیونیستی از سوی ایران چه ربطی به رابطه ایران با آمریکا دارد؛ ایران، آمریکا را به رسمیت میشناسد و معتقد است میتوانیم با یکدیگر رابطه داشته باشیم اما موضوع به رسمیت شناختن و یا نشناختن رژیم صهیونیستی هیچ ارتباطی به روابط ایران و آمریکا ندارد. ... جمهوری اسلامی ایران آمادگی دارد تا چنانچه دولت آمریکا قدمی برای ایجاد تفاهم بین دو کشور بردارد در ذهنیت منفی خود نسبت به آمریکا تأمل کرده و کمک کند تا سریعتر روابط دو کشور بهبود یابد.»
تأملی بر معاملهی طیفی از اصولگرایان با اصلاحطلبان
چه کسی از معامله میان اصولگرایان و اصلاح طلبان سود خواهد برد؟
روند تحولات سیاسی اخیر کشور، به خصوص پیش و پس از انتخابات مجلس نهم، حکایت از تغییرات جدّی در جغرافیای سیاسی و دستهبندی گروهها و جریانهای سیاسی کشور دارد. بحثها بر سر اتحاد و یا عدم اتحاد در اردوگاه اصولگرایی در رقابتهای پیش از انتخابات و نیز ائتلافهای شکل گرفته در جریان رقابت بر سر تعیین هیئت رییسهی مجلس نهم، همه و همه شواهدی است که شاکلهی کلی روند جدید را نمایان میسازد. در این میان آنچه بیش از پیش مورد توجه تحلیلگران و فعالان سیاسی کشور قرار گرفته است، نزدیکی و پیوند خوردن بخشی از جریان اصولگرایی با اصلاحطلبانی است که با مشی «بازگشتگرایی» تلاش دارند مرز خود را با جریان فتنه پررنگ نمایند تا دوباره فرصت حضور در عرصهی قدرت را بیابند. هرچند نگارنده پیش از این در یادداشتهایی به شکلهای گوناگون این موضوع را مورد اشاره قرار داده است؛ اما لازم مینماید ابعاد مختلف این روند و نتایج احتمالی آن مورد واکاوی قرار گیرد.