شهدای غواص و لحظه‌های نیاز

تجربه تاریخی پرفراز و نشیب جمهوری اسلامی ایران آکنده از تحولات و رویدادهای تأمل‌برانگیزی است که موجبات شگفتی ناظران را فراهم آورده است. نیم‌نگاهی گذرا بر روزهای بیش از دو دهه گذشته، دفتری قطور از تحولات را پیش چشم می‌گذارد که به خوبی تأثیر عواملی را که برای انسان غیرمادی قابل فهم نیست، نشان می‌دهد.
آخرین برگ از این دفتر را می‌توان در ماجرای تشییع باشکوه ابدان مطهر 270 شهید گلگون‌کفن مشاهده کرد؛ اتفاقی کم‌نظیر که برای بسیاری فراتر از انتظار و پیش‌بینی بود و به خوبی عمق ایمان و صلابت استقامت امت را به رخ جهانیان کشید. در این میان آنچه تأمل‌برانگیزتر می‌نماید، پیام حکیمانه و پرمضمون رهبر معظم انقلاب اسلامی در تقدیر از ملت ایران بود که پس از رویداد به یادماندنی صادر شد. لذا می‌توان براساس این پیام حکیمانه به چند نکته مهم اشاره کرد:
1- وقوع چنین رویداد شگفت‌انگیزی را نمی‌توان در قالب محاسبات و برنامه‌ریزی‌های مادی ارزیابی کرد. تنها حکمت الهی است که می‌تواند دل‌های مؤمنان و جامعه ایمانی را در این برهه خاص چنان هدایت کند که این حادثه بی‌نظیر را شکل دهند.
2- «لحظه نیاز»ی که معظم‌له بدان اشاره کردند، تعبیری دقیق و در عین حال معنادار است که به خوبی فضای کنونی جامعه را ترسیم می‌کند. هر چه عده‌ای تلاش کرده و می‌کنند که به عنوان مراسم شهدا صرفاً به گونه‌ای تشریفاتی و به دور از معنا و مفهوم خاص بنگرند اما حقیقت آن است که زنده نگه داشتن یاد شهدا- به معنای حقیقی کلمه- دنباله‌روی از آرمان‌های آنها و اتخاذ تصمیم درست در لحظه سرنوشت‌ساز است.
طبعاً به روشنی می‌توان گفت آرمان‌هایی که شهدا بر آن جان خود را نثار کردند، موضوعی مقطعی و مربوط به گذشته نیست و اتفاقاً تحولات کنونی عرصه سیاست نیز با آن مفاهیم و ارزش‌ها پیوند وثیقی دارد.
3- به نظر می‌رسد آنچه جهت‌دهنده اصلی این رویداد باشکوه بود، نه فعل و انفعالات مادی که «خطاب لطیف الهی» به مردم ایران بود که به تعبیر زیبای معظم‌له «شناخته»، «نیوشیده» و «اجابت» شد. حضور شهدا در این برهه حساس و نیز هدایت الهی که این حرکت باشکوه را رقم زد را نمی‌توان به سادگی تحلیل کرد. بی‌تردید این حضور و این رستاخیز شگفت‌انگیز حامل پیام‌های عمیقی است که آن را می‌توان تبلور مسیر شهدا در زمانه‌ای دانست که عده‌ای برای به فراموشی سپرده  شدن آنها همت گمارده‌اند.
عمق کینه و خباثت دشمن که با زیاده‌خواهی سلطه‌گران همراه شده است و برخی قصورها و تقصیرها سبب شده است که بدخواهان ملت ایران عزم خود را جزم کنند تا به بهانه مذاکرات عزت و استقلال ملت ایران و آرمان‌هایی را که شهدا برای آن جانبازی کرده‌اند، به یغما ببرند. طبعاً چنین شرایطی را می‌توان هنگامه امتحان بزرگ ملت ایران دانست که نتیجه این آزمون تاریخی و سرنوشت‌ساز خواهد بود.
از سویی هجمه‌هایی که برخی روزنامه‌های زنجیره‌ای و نیز فتنه‌گران به این مراسم به یادماندنی داشتند نیز جالب توجه است. آنها که زمانی تلاش می‌کردند نام و یاد شهدا را به هر نحو ممکن از صفحه تاریخ و هویت ملت ایران پاک کنند، اکنون که عینیت یافتن آرمان‌های شهدا و نیز استقبال پرشور مردم از این آرمان‌ها را می‌بینند، طلبکار شده و مدعی انتقاد از آنچه سوءاستفاده از شهدا می‌خوانند،‌ می‌شوند.
در پاسخ به این عده باید گفت اگر تداوم راه شهدا و تأکید بر حفظ میراث گرانبهایی که در اختیار ما گذاشته‌اند، به معنای «سوءاستفاده» است، این خود شهدا هستند که ما را به این به قول شما - سوءاستفاده- مکلف کرده‌اند. اگر وصیت‌نامه این قهرمانان را می‌خواندید این نکته را تصدیق می‌کردید.
و نکته پایانی که باید مورد اشاره قرار گیرد آن است که همانگونه که حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) تصریح نمودند این روز به یادماندنی و تثبیت‌ گردید و ملت ایران سهم خود را در پاسداشت راه این عزیزان ادا کرد.
آنچه اکنون انتظار می‌رود انجام وظیفه از سوی مسئولان ذی‌ربط است که امید است دستگاه‌های مسئول اقدامات لازم را برای ثبت 26 خرداد- روز این حماسه تاریخی مردم تهران در پاسداشت شهدای غواص- به عنوان «روز شهدای غواص» در تقویم رسمی کشور انجام دهند تا یاد و نام این عزیزان و نیز حرکت سرافرازانه و قدرشناسانه هموطنان برای آیندگان تثبیت شود.