کارنامهای با پیشرفت چشمگیر
کارنامهای با پیشرفت چشمگیر
دیروز، دوره 10 ساله مدیریت سیدعزتالله ضرغامی بر سازمان صداوسیما پایان یافت و بار این مسئولیت سنگین بر دوش مدیری دیگر نهاده شد. با پایان کار هر مدیریت مرسوم است نقاط ضعف و قوت کارنامه وی مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد. روشن است که ارائه تحلیلی جامع از وجوه مثبت و احیاناً منفی کارنامه مدیریت وی مجالی تفصیلی میطلبد که از حوصله این نوشتار خارج است. با اینحال بهحسب تقدیر از این مدیر رسانهای، کوشیده خواهد شد که برخی نقاط قوت کارنامه ضرغامی مورد بررسی قرار گیرد.
ضرغامی در شرایطی کرسی مدیریت بر رسانه ملی را در اختیار گرفت که دولت هشتم روزهای پایانی عمر خود را سپری میکرد و کشور آماده تغییر در ترکیب مدیریت اجرایی میشد. در چنین شرایطی جامعه خسته از فضای سیاستزده و افراطی تجدیدنظرطلبان، تشنه بازتولید مفاهیم ناب گفتمان انقلاب اسلامی بود و رسانه ملی تا حدودی توانست در راستای گفتمانسازی این مفاهیم بکوشد.
در سال 1388، کشور با شرایط ویژهای مواجه شد و فتنهای که برای بسیاری از نخبگان غیرمترقبه بود، کشور را به سمت بحران سوق میداد. هرچند صداوسیما در روزهای آغازین مواجهه با فتنه، مانند بسیاری از نهادها و نخبگان کشور در شوک و بهت این فتنه پیچیده دچار سردرگمی شده بود، اما بهتدریج بر مدیریت مسئله مسلط شده و در جریان حادثهای همچون عاشورای 88، ضرغامی و همراهان او بهخوبی ثابت کردند توان تصمیمگیری در شرایط سخت و پیچیده را دارند.
در دوره دولت دهم که آسیب اختلافات و تضادهای مدیریتی، قوای کشور را با چالش مواجه ساخته بود، مدیریت صداوسیما با تعامل سازنده با قوه مجریه و دیگر دستگاهها نشان داد که حفظ آرامش عمومی و جلوگیری از بحرانزایی را مدنظر دارد و در پیروی از توصیههای رهبر معظم انقلاب اسلامی، ولایتمداری خود را ثابت نمود.
در این دوره مدیریت رسانه ملی در چالشی جدید وارد شده بود. از سویی ضدیت فتنهگران و ضدانقلاب و بهتبع آن تخریبهای وسیع رسانههای بیگانه علیه این رسانه کاهش نیافته بود، صداوسیما با چالش عدم تأمین مالی کافی از سوی دولت به بهانه اختلافنظرهای سیاسی با حلقه خاص حاکم بر دولت دهم مواجه شد. چالشی که با تغییر دولت نیز از میان نرفت و در دولت یازدهم به نحوی دیگر ادامه یافت.
با این حال ضرغامی به رغم بیمهریها و ناملایمات، با صبر و خویشتنداری تا حدودی موفق شد، رسانه ملی را از توفانهایی که میتوانست اعتبار و اثرگذاری این رسانه را با تهدید مواجه کند به ساحل امن کارآمدی برساند و اکنون صداوسیما را در جایگاهی موفق و مؤثر به مدیر بعد خود تحویل دهد.
جدا از اینها از جنبههای مدیریتی، رسانهای و فنی نیز ضرغامی و همراهانش به موفقیتهای تحسینبرانگیزی دستیافتند. تلاش نوآورانه که با رشد چشمگیر شبکههای تلویزیونی در سالهای اخیر اتفاق افتاد، عملاً تأثیر بسزایی در افزایش ضریب نفوذ سیمای ملی و بالطبع، کاهش نفوذ رسانههای رقیب داشته است.
جسارت قابلتحسین و خلاقیتی که در موضوع فعالسازی سامانههای سیگنالرسانی دیجیتال انجام گرفت، نهتنها بخش قابلتوجهی از موانع کمی رسانه ملی را از سر راه برداشت، بلکه فرصت پیشرفت کیفی را نیز به نحوی در اختیار مدیران سیما قرار داد.
میتوان درخشانترین نقطه در کارنامه ضرغامی را اینجا دانست که او فرصت فعالیت جدی رسانهای را در اختیار جوانان مؤمن انقلابی قرار داد نمونه بارز این مسئله را در اختصاص یک شبکه تلویزیونی به موضوع انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و محصولات تولیدشده توسط جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی در این عرصه میتوان مشاهده کرد.
راهی که ضرغامی در این عرصه شروع کرد مصداق بارزی از عمل به توصیه راهبردی رهبر معظم انقلاب اسلامی در مهیاکردن عرصه برای فعالیتهای جبهه مؤمنان انقلابی است؛ راهی که امید است خلف ضرغامی نیز در تداوم آن بکوشد و دستاوردهای بیشتری در این عرصه شاهد باشیم.
هرچند کارنامه ضرغامی خالی از اشکال نیست و حتی شخص وی نیز قطعاً چنین ادعایی نداشته و ندارد، اما طرح نقاط مثبت کارنامه وی بسان پیشنهادیهای در مقابل مدیر جدید است تا بداند در چه عرصههایی باید راه وی را ادامه دهد.
طبیعی است که جریانات سیاسی و روزنامههای زنجیرهای که منافع قدرتطلبانهشان را در تضاد با رویکرد رسانه ملی –که منبعث از سیاستهای کلان نظام و انقلاب است- مشاهده میکنند، دست به انتقادات و بعضاً تخریبهای غیرمنصفانه و جناحی بزنند، اما اینها باعث نمیشود کارنامه مدیر پیشین رسانه ملی آنگونه که اینان میخواهند، سیاه دیده شود.
پیشرفت چشمگیری که رسانه ملی در دوره فعالیت ضرغامی و همراهانش بدان دستیافت مرهون توانمندیها، ابتکارات و ظرفیتهای شخص وی و البته همهکسانی بوده که دلسوزانه در این سنگر انقلاب اسلامی به انجاموظیفه پرداختند. باید برای این مدیران آرزوی موفقیت کرد و امید داشت این ظرفیتها برای اعتلای روزافزون نظام و انقلاب روزبهروز شکوفاتر گردد.
همین مطلب: